Dejan Kostić | |
Biskup banacki | |
Kraj działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
27 lipca 1910 |
Data i miejsce śmierci |
1 grudnia 1979 |
Biskup banacki | |
Okres sprawowania |
1951–1979 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Inkardynacja |
Eparchia banacka |
Śluby zakonne |
1935 |
Diakonat |
1937 |
Prezbiterat |
1941 |
Nominacja biskupia |
1947 |
Chirotonia biskupia |
29 czerwca 1947 |
Data konsekracji |
29 czerwca 1947 | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | |||||||||||
Miejsce | |||||||||||
Konsekrator | |||||||||||
Współkonsekratorzy | |||||||||||
|
Wissarion, imię świeckie Dejan Kostić (ur. 27 lipca 1910 w Temesvárze, zm. 1 grudnia 1979 we Vršacu) – serbski biskup prawosławny.
Życiorys
Był synem Slobodana i Pauliny Kosticiów. Zarówno jego ojciec, jak i matka wywodzili się z rodzin, w których mężczyźni tradycyjnie zostawali duchownymi. Ukończył gimnazjum w Budapeszcie, zaś w 1933 – wyższe studia teologiczne na Uniwersytecie Belgradzkim. Nie przyjął jednak natychmiast święceń kapłańskich, lecz podjął pracę nauczyciela w liceum serbskim w Timișoarze[1].
W 1935 złożył wieczyste śluby mnisze w monasterze Beočin, przed jego przełożonym, archimandrytą Dosyteuszem, przyjmując imię zakonne Wissarion. Dwa lata później przyjął święcenia diakońskie z rąk patriarchy serbskiego Barnaby. Na kapłana wyświęcił go w 1941 patriarcha serbski Gabriel V. Od 1937 Wissarion (Kostić) pracował w seminarium duchownym w Belgradzie oraz w kancelarii patriarchy. Obronił również doktorat w dziedzinie teologii, specjalizując się w patrologii[1].
Nominację biskupią otrzymał na pierwszym posiedzeniu Świętego Synodu Serbskiego Kościoła Prawosławnego po zakończeniu II wojny światowej. W 1947 został wybrany na biskupa toplickiego, wikariusza patriarchy Serbii. Jego chirotonia biskupia odbyła się w belgradzkim soborze św. Michała Archanioła 29 czerwca tego samego roku, pod przewodnictwem patriarchy serbskiego Gabriela V, któremu asystowali metropolita skopski Józef oraz metropolita Czarnogórzy i Przymorza Arseniusz[1].
W 1951 został ordynariuszem eparchii banackiej, zaś od roku następnego zarządzał, jako administrator, także eparchią temesvarską. Biskupem Banatu pozostał do śmierci w 1979. Został pochowany w soborze we Vršacu[1].
Przypisy
- 1 2 3 4 biskup Sawa (Vuković), Srpski jerarsi od devetog do dvadesetog veka, Evro Beograd, Unireks Podgorica, Kalenić Kragujevac, 1996.