Winorośl pachnąca
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

różopodobne

Rząd

winoroślowce

Rodzina

winoroślowate

Rodzaj

winorośl

Gatunek

winorośl pachnąca

Nazwa systematyczna
Vitis riparia Michx.
Fl. Bor.-Amer. 2: 231 1803[3]

Winorośl pachnąca (Vitis riparia) – gatunek pnączy z wąsami czepnymi z rodziny winoroślowatych. Szeroko rozpowszechniony w centralnej i wschodniej Kanadzie oraz w centralnej i północno-wschodniej części Stanów Zjednoczonych. Ma największy zasięg geograficzny spośród wszystkich północnoamerykańskich gatunków winorośli. Występuje na prawie całej wschodniej połowie Ameryki Północnej, z wyjątkiem dalekiej północy i południowo-wschodnich krańców USA.

Morfologia

Pokrój
Wysoko lub średnio wysoko wspinająca się liana, słabo rozgałęziona, o pędach okrągłych na przekroju[3].
Liście
Okrągławe, lekko wcięte, o ząbkowanym brzegu i długości około 10-18 cm[4]. Latem zielone, jesienią przebarwiają się na żółto.
Kwiaty
Rozdzielnopłciowe, zebrane w kwiatostany długości 9–12 cm[3].
Owoce
Kuliste jagody o średnicy 8–12 mm, o czarnej barwie, mocno sino nabiegłe[3].

Zastosowanie

Przede wszystkim stosowana jest jako pnącze dekoracyjne[5].

Przypisy

  1. ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. ↑ Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2012-08-13] (ang.).
  3. 1 2 3 4 Vitis riparia Michaux. [w:] Flora of North America [on-line]. eFlora. Missouri Botanical Garden, St. Louis, MO & Harvard University Herbaria, Cambridge, MA.. [dostęp 2020-09-09].
  4. ↑ Jean-Denis Godet: Drzewa i krzewy. Warszawa: Multico Oficyna Wydawnicza, 1997,
  5. ↑ Władysław Bugała: Drzewa i krzewy dla terenów zieleni. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1991,
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.