Wilsznia
wieś
Ilustracja
Kapliczka w Wilszni
Państwo

 Polska

Województwo

 podkarpackie

Powiat

krośnieński

Gmina

Dukla

Liczba ludności (2011)

0[1]

Strefa numeracyjna

13

Tablice rejestracyjne

RKR

SIMC

0991367

Położenie na mapie gminy Dukla
Mapa konturowa gminy Dukla, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Wilsznia”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Wilsznia”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Wilsznia”
Położenie na mapie powiatu krośnieńskiego
Mapa konturowa powiatu krośnieńskiego, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Wilsznia”
Ziemia49°27′47″N 21°38′02″E/49,463056 21,633889[2]

Wilsznia (j. łemkowski Вільшня, w latach 1977–1981 Olszanka) – wieś w Polsce, niezamieszkana, położona w województwie podkarpackim, w powiecie krośnieńskim, w gminie Dukla[3][4]. Leży 2 km na wschód od Olchowca i ok. 1,5 km na północ od granicy polsko-słowackiej. Nazwa pochodzi od słowa wilchy (ukr. olchy).

Historia

Wieś na mapie Wojskowego Instytutu Geograficznego w skali 1:100 000 z 1938 roku

Leżała w sercu Beskidu Niskiego, u źródeł potoku o tej samej nazwie. Wyodrębniona w XVII lub w XVIII w. W XIX w. wieś stanowiła własność rodziny Thonetów – właścicieli tartaku i fabryki mebli giętych w Barwinku. Mieszkańcy zajmowali się przeważnie wypasem bydła oraz furmanieniem: wozili głównie drewno do Barwinka, a nieraz aż do Krosna. Przed I wojną światową masowo emigrowali za pracą do USA.

W 1927 r. w wyniku schizmy tylawskiej cała ludność wsi (ponad 30 gospodarstw) przeszła na prawosławie. Od tego czasu zamiast do cerkwi greckokatolickiej w Olchowcu mieszkańcy uczęszczali na nabożeństwa do cerkwi prawosławnej w Mszanie. Dopiero w 1935 r. wybudowali własną cerkiew.

We wrześniu 1944 r. podczas tzw. Operacji dukielsko-preszowskiej toczyły się tu przez wiele dni krwawe walki. Miejscowa ludność schowała się do wąwozów bocznych potoków. Wielu mieszkańców zginęło, a prawie wszystkie budynki spłonęły od ostrzału artyleryjskiego. W 1945 r. mieszkańcy wsi, pozbawieni dobytku, dobrowolnie przenieśli się na Ukrainę, do wsi obwodu lwowskiego.
Szlaki piesze

Przypisy

  1. ↑ Wieś Wilsznia w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2017-10-15], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  2. ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 14 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 148217
  3. ↑ GUS. Wyszukiwarka TERYT.
  4. ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).

Bibliografia

  • Beskid Niski. Mapa turystyczna 1:50 000, wyd. Compass, Kraków 2004, ISBN 83-89165-54-6.
  • Wojciech Krukar, Stanisław Kryciński, Paweł Luboński, Tadeusz A. Olszański i in.: Beskid Niski. Przewodnik, wyd. II poprawione i aktualizowane, Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, Pruszków 2002, ISBN 83-85557-98-9.
  • Krygowski Władysław: Beskid Niski, Pogórze Ciężkowickie (część wschodnia) i Pogórze Strzyżowsko-Dynowskie (część zachodnia), wyd. II poprawione i uzupełnione, wyd. Sport i Turystyka, Warszawa 1977.

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.