Willebrord Snell
Snel van Royen
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1580
Lejda

Data i miejsce śmierci

30 października 1626
Lejda

Zawód, zajęcie

naukowiec: matematyk, fizyk, astronom

Willebrord Snell (ur. 1580 w Lejdzie, zm. 30 października 1626 tamże) znany także jako Snellius lub Snel van Royen[1] – holenderski naukowiec: matematyk, fizyk i astronom. Najbardziej znany jest z osiągnięć w optyce geometrycznej – odkrył prawo załamania światła, zwane też prawem Snella.

Życiorys

W 1613 zastąpił swojego ojca Rudolpha Snella (1546–1613) na stanowisku wykładowcy matematyki na tamtejszym uniwersytecie.

Dorobek naukowy

Geodezja

W 1615 zaproponował i wdrożył do praktyki nową metodę wyliczania promienia Ziemi. Polegała ona na policzeniu odległości między dwoma punktami o tej samej długości geograficznej dzięki triangulacji (odkrycie twierdzenia sinusów nazwanego później na jego cześć twierdzeniem Snelliusa). W 1617 opublikował pracę Eratosthenes Batavus (Holenderski Eratostenes), opisującą tę metodę i jej wynik dla dwóch miast Alkmaar i Bergen op Zoom, różniących się o stopień w szerokości geograficznej – policzona przez niego odległość to 107,395 km, podczas gdy faktyczna wynosi około 111 km.

Matematyka

Dał się znać także w matematyce wymyślając nową metodę obliczania liczby π, która była najlepszą od czasów antycznych.

Fizyka

Prawo załamania odkrył w 1621 roku.

Upamiętnienie

Jeden z kraterów na Księżycu nosi nazwę Snellius dla uczczenia jego dokonań.

Dzieła

Cyclometricus, 1621
  • 1617: Eratosthenes Batavus,
  • 1621: Cyclometria sive de circuli dimensione,
  • 1624: Tiphys Batavus,
  • 1618: Coeli et siderum in eo errantium observationes Hassiacae – współautor,
  • Doctrina triangulorum, opublikowana po jego śmierci.

Przypisy

  1. ↑ Snell van Royen Willebrord, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2021-12-12].

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.