Willa Hestia
b. Rezydencja Johannesa Icka
Symbol zabytku nr rej. 772 z 12.09.1977[1]
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 pomorskie

Miejscowość

Sopot

Adres

ul. Władysława IV 3-5

Typ budynku

rezydencja

Styl architektoniczny

historyzm

Architekt

Ernst Reichenberg

Inwestor

Johannes Ick

Kondygnacje

2

Ukończenie budowy

1893

Ważniejsze przebudowy

lata 90. XX wieku

Pierwszy właściciel

Johannes Ick

Kolejni właściciele

Margareta von Heyer (1905-1909)
rodzina von Kries (1909-1916)
inż. Ludwik Mrzyk (1916-1930)
baronowa Sofia von Manteuffel-Szoeg (1930-1936)
Heinrich von Manteuffel (1936-1945)
Urząd Miejski (1947-1993)

Obecny właściciel

Hestia (1993-)

Położenie na mapie Sopotu
Mapa konturowa Sopotu, po prawej znajduje się punkt z opisem „Willa Hestiab. ''Rezydencja Johannesa Icka''”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry znajduje się punkt z opisem „Willa Hestiab. ''Rezydencja Johannesa Icka''”
Położenie na mapie województwa pomorskiego
Mapa konturowa województwa pomorskiego, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Willa Hestiab. ''Rezydencja Johannesa Icka''”
Ziemia54°26′17,664″N 18°34′00,192″E/54,438240 18,566720
Willa "Hestia" w Sopocie zimą

Willa Hestia, nazywana też Rezydencją Johannesa Icka – jedna z kilku najbardziej charakterystycznych rezydencji położonych w Sopocie, o najbogatszym z nich wystroju, mieszcząca się przy ul. Władysława IV 3-5.

Architekt Ernst Reichenberg na zamówienie spedytora i armatora Johannesa Icka z Gdańska zaprojektował rezydencję, którą zrealizowano w 1893 przy ówczesnej Baedeckerweg, wraz z ogrodem który przez lata przeistoczył się od frontu w niewielki park.

Willa wielokrotnie zmieniała właścicieli.

  • od 1905 była nią Margareta von Heyer,
  • w 1909 rodzina von Kries,
  • w 1916 inż. Ludwik Mrzyk,
  • w 1930 baronowa Sofia von Manteuffel-Szoege,
  • w 1936 syn Heinrich von Manteuffel.

Po II wojnie światowej willę zajęła Armia Czerwona, następnie władze ulokowały tutaj Klub Marynarzy i Portowców, żłobek (1947-1980) oraz Dzienny Dom Opieki Społecznej (w latach 80.). W 1993 rezydencję sprzedano towarzystwu ubezpieczeniowemu Hestia. W odrestaurowanej willi pomieszczono kameralny prestiżowy hotel wraz z restauracją zarządzaną przez Magdę Gessler. W tym okresie zajmowała czwarte miejsce na liście najlepszych restauracji w Polsce. Willa pełniła też funkcje recepcyjne dla władz sopockich. W 1997 była podejmowana w niej królowa Holandii Beatrycze, w 1999 kanclerz Gerhard Schroeder, wielokrotnie prezydent Aleksander Kwaśniewski. Obecnie willa nie jest udostępniana.

W 1960 willa "zagrała" rezydencję konsula/konsulat Francji w filmie "Do widzenia, do jutra"[2].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo pomorskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2013-09-24].
  2. ↑ FilmPolski.pl - DO WIDZENIA, DO JUTRA [online], www.filmpolski.pl [dostęp 2017-11-15] (pol.).

Bibliografia

  • Hanna Domańska: Opowieści Sopockich Kamienic, Polnord Oskar Gdańsk 2005, 176 s., ISBN 83-89923-07-6

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.