 Wilkówka, widok z ulicy Żywieckiej w Wilkowicach (2020) | |
| Kontynent | |
|---|---|
| Państwo | |
| Województwo | |
| Lokalizacja | |
| Potok 4 rzędu | |
| Długość | 3,79 km |
| Powierzchnia zlewni |
4,48 km² |
| Ujście | |
| Recypient | Biała |
| Wysokość |
ok. 390 m n.p.m.[1] |
| Współrzędne | |
Położenie na mapie województwa śląskiego  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Wilkówka – potok, prawy dopływ Białej[2] o długości 3,79 km[3] i powierzchni zlewni 4,48 km²[4].
Potok ma kilka źródłowych cieków na południowo-zachodnich stokach Rogacza (828 m) i Magurki Wilkowickiej (909 m) w Beskidzie Małym. Najwyżej położone źródło znajduje się na wysokości około 690 m. Górna część cieków źródłowych spływa przez porośnięte lasem obszary Beskidu Małego, dolna przez bezleśne, zajęte przez pola i zabudowania obszary miejscowości Wilkowice. Uchodzi do Białej na wysokości około 390 m[1].
Wszystkie źródłowe cieki Wilkówki łączą się z sobą na zabudowanym obszarze miejscowości Wilkowice. Tutaj też uchodzi do niej jej główny dopływ – potok Zimnik[1].
Przypisy
- 1 2 3 Wilkówka na mapie Geoportalu Polskiej Infrastruktury Informacji Przestrzennej. Główny Geodeta Kraju. [dostęp 2017-09-17].
- ↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 314, ISBN 83-239-9607-5.
- ↑ Wilkówka na mapie Geoportalu Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej >> Moduł: Obszary Dorzeczy (wynik wyszukiwania). Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej. [dostęp 2017-09-17].
- ↑ Wilkówka na mapie Geoportalu Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej >> Moduł: Mapa Podziału Hydrograficznego Polski 2010. Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej. [dostęp 2017-09-17].
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.