Data i miejsce urodzenia |
24 maja 1759 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
25 grudnia 1845 |
Zawód |
kompozytor |
Wilhelm Friedrich Ernst Bach (ur. 24 maja 1759 w Bückeburgu, zm. 25 grudnia 1845 w Berlinie) – niemiecki kompozytor epoki klasycyzmu, wnuk Johanna Sebastiana Bacha.
Życiorys
Wilhelm Friedrich Ernst Bach był synem Johanna Christopha Friedricha Bacha, kierownika zespołu muzycznego na dworze hrabiego Bückeburga, miasta, które wówczas było jednym z najbardziej tętniących życiem i stymulujących muzycznie oraz intelektualnie miast Europy. Nadwornym kaznodzieją hrabiego był Johann Gottfried Herder, pisarz, jeden z prekursorów romantyzmu w literaturze niemieckiej. Hrabina i hrabia zmarli kolejno po sobie w latach 1776 i 1777. W 1777 roku Johan Christoph Bach wyruszył wraz z synem w podróż do Hamburga, gdzie działał stryj Wilhelma, Carl Philipp Emanuel Bach. Udzielił on młodemu Wilhelmowi kilku lekcji muzyki[1].
Po pobycie w Hamburgu ojciec i syn udali się do Londynu, który stawał się jednym z centrów muzycznych Europy. Jednym z czołowych muzyków Londynu był kolejny ze stryjów Wilhelma, Johann Christian Bach. Zabrał on brata i siostrzeńca na kilka swoich znaczących koncertów, w tym na premierę swojego nowego oratorium. Wilhelm pozostał w Londynie, zaś jego ojciec powrócił do Bückeburga. Wilhelm studiował u Johanna Christiana Bacha przez trzy lata, po czym powrócił do Niemiec, gdzie w 1786 roku podjął pracę kapelmistrza w małym księstwie Minden, położonym niedaleko Bückeburga. W 1788 roku Fryderyk Wilhelm II Pruski usłyszał jego kantatę Westphalens Freude. Ponieważ wywarła ona na nim wrażenie, postanowił zatrudnić Wilhelma na stanowisku kapelmistrza u swojej żony, królowej Elżbiety Krystyny. Po śmierci królowej, Wilhelm pełnił nadal swe obowiązki u kolejnej królowej, Luizy (małżonki króla Fryderyka Wilhelma III). Odszedł ze służby w 1811 roku, spędzając resztę życia u boku żony[1].
Życie prywatne
Wilhelm Friedrich Ernst był dwukrotnie żonaty; z pierwszą żoną miał dwie córki, a z drugą jedynego syna, który zmarł w dzieciństwie. Ponieważ żadna z córek nie wyszła za mąż, ta gałąź rodu Bachów wygasła[1].
Twórczość
Muzyka Wilhelma Friedricha Ernsta Bacha jest jasna i pogodna, a często bardzo dowcipna, jak kantata Die Musikanten, napisana na baryton i instrumenty-zabawki, czy koncert na fortepian i sześć rąk, przewidziany dla mężczyzny siedzącego pomiędzy dwiema kobietami[1].
Przypisy
Linki zewnętrzne
- Wilhelm Friedrich Ernst Bach – twórczość tego autora dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project
- ISNI: 0000000083582050
- VIAF: 13047265
- LCCN: n84130958
- GND: 116025360
- LIBRIS: fcrtvq4z33bg86w
- BnF: 13891035q
- SUDOC: 251283976
- SBN: MUSV003536
- NLA: 65464977
- NKC: mzk2003205697
- BNE: XX1506403
- NTA: 143034200
- BIBSYS: 14027581
- CiNii: DA12121997
- Open Library: OL5438227A
- PLWABN: 9810543327005606
- NUKAT: n2017045562
- J9U: 987007284197805171
- LNB: 000234345
- CONOR: 105793891
- RISM: people/30006280
- WorldCat: lccn-n84130958