Wiktor Kuznecow
Pełne imię i nazwisko

Wiktor Mychajłowycz Kuznecow

Data i miejsce urodzenia

8 stycznia 1961
Dnieprodzierżyńsk

Wzrost

177 cm

Pozycja

pomocnik/obrońca

Kariera juniorska
Lata Klub
1973–1975 DJuSSz Dnieprodzierżyńsk
1975–1978 SDJuSzOR Dnipro-75 Dniepropetrowsk
Kariera seniorska[infobox 1]
Lata Klub Wyst. Gole
1978–1979 Dnipro Dniepropetrowsk 36 (7)
1980–1981 SKA Kijów 45 (3)
1982–1986 Dnipro Dniepropetrowsk 112 (12)
1982 → Kołos Nikopol 4 (0)
1987–1988 Nistru Kiszyniów 61 (10)
1989 Lokomotiw Moskwa 4 (0)
1990 Kołos Nikopol 8 (0)
1990–1993 Tawrija Nowotrojićke 10 (0)
1993 Torpedo Zaporoże 6 (0)
1994 Tawrija Nowotrojićke 15 (3)
1995–1996 Constructorul Kiszyniów 1 (0)
W sumie: 302 (35)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1983  ZSRR olimpijska 2 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1996–2000 Constructorul Kiszyniów (asystent)
2000–2002 Stal Dnieprodzierżyńsk
2003–2009 DJuSSz Inter Dniepropetrowsk (asystent)
2010–2012 Dnipro-2 Dniepropetrowsk
2012 Dnipro Dniepropetrowsk U-19
2013– DJuSSz Inter Dniepropetrowsk (asystent)
  1. ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Wiktor Mychajłowycz Kuznecow, ukr. Віктор Михайлович Кузнецов, ros. Виктор Михайлович Кузнецов, Wiktor Michajłowicz Kuzniecow (ur. 8 stycznia 1961, w Dnieprodzierżyńsku, w obwodzie dniepropetrowskim, Ukraińska SRR) – ukraiński piłkarz, grający na pozycji pomocnika lub obrońcy, trener piłkarski.

Kariera piłkarska

Kariera klubowa

Wychowanek Szkoły Piłkarskiej w Dnieprodzierżyńsku, a od 14 lat Dnipro-75 Dniepropetrowsk. W 1978 rozpoczął karierę piłkarską w podstawowym składzie Dnipra Dniepropetrowsk. W 1980 został powołany do służby wojskowej w Kijowie, gdzie przez dwa pełne lata bronił barw SKA Kijów. Po zakończeniu służby powrócił do Dnipra, ale w związku ze słabą formą sportową został oddelegowany do farm klubu Kołos Nikopol. W 1983 wrócił do Dnipra i z pierwszych meczów został podstawowym piłkarzem klubu. W tymże roku zdobył mistrzostwo ZSRR[1]. Po zakończeniu sezonu 1986 razem z trenerem Wołodymyrem Jemcem przeszedł do Nistru Kiszyniów. W 1989 został zaproszony do beniaminka Wyższej Ligi ZSRR Lokomotiwu Moskwa, ale rozegrał tylko 4 gry i w 1990 powrócił do Kołosu Nikopol, a potem występował w zespole amatorskim Tawrija Nowotrojićke. Jesienią 1993 reprezentował barwy Torpeda Zaporoże w Wyższej Lidze Ukrainy. Podczas przerwy zimowej sezonu 1994/95 wyjechał do Mołdawii, gdzie został piłkarzem Constructorulu Kiszyniów, w którym zakończył karierę piłkarza w roku 1996[2].

Kariera reprezentacyjna

W 1983 rozegrał dwa mecze w olimpijskiej reprezentacji ZSRR.

Kariera trenerska

Po zakończeniu kariery piłkarza rozpoczął karierę szkoleniowca. Najpierw w sezonie 1996/1997 pomagał trenować Constructorul Kiszyniów. Latem 2000 został mianowany na stanowisko głównego trenera Stali Dnieprodzierżyńsk, którym kierował do czerwca 2002[3]. Potem szkolił dzieci w Szkole Piłkarskiej Inter Dniepropetrowsk[4]. Od kwietnia 2010 do czerwca 2012 prowadził drugą drużynę Dnipro-2 Dniepropetrowsk, a potem drużynę U-19. Od 2013 powrócił do pracy w Szkole Piłkarskiej Inter Dniepropetrowsk jako asystent.

Sukcesy i odznaczenia

Sukcesy piłkarskie

SKA Kijów
Dnipro Dniepropetrowsk
Nistru Kiszyniów
  • mistrz Wtoroj ligi ZSRR: 1988 (finał A)
  • wicemistrz Wtoroj ligi ZSRR: 1987 (finał W)

Sukcesy indywidualne

Odznaczenia

Przypisy

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.