Wiera Inbier
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

10 lipca 1890
Odessa

Data i miejsce śmierci

11 listopada 1972
Moskwa

Narodowość

rosyjska

Język

rosyjski

Dziedzina sztuki

poezja, literatura

podpis
Odznaczenia
Nagroda Stalinowska
Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order „Znak Honoru” Medal „Za obronę Leningradu”Medal „W upamiętnieniu 250-lecia Leningradu” (ZSRR)

Wiera Michajłowna Inbier (ros. Вера Михайловна Инбер, ur. 28 czerwca?/10 lipca 1890 w Odessie, zm. 11 listopada 1972 w Moskwie)[1] – rosyjska poetka.

Życiorys

Była córką właściciela wydawnictwa naukowego. Od dzieciństwa pisała wiersze. Po ukończeniu gimnazjum studiowała na wyższych żeńskich kursach na Wydziale Historyczno-Filologicznym Uniwersytetu Odeskiego, jednak wkrótce wyjechała do Europy Zachodniej, gdzie spędziła cztery lata (m.in. w Szwajcarii i w Paryżu). W 1912 rosyjska drukarnia w Paryżu wydrukowała jej pierwszy zbiór poezji "Pieczalnoje Wino". W 1914 wróciła do Rosji, po czym postanowiła zamieszkać w Moskwie, w 1917 opublikowała zbiór wierszy Gorkaja Usłada, a w 1922 Brennyje Słowa, w 1923 w Moskwie został wydany zbiór Cel i put. Była związana z grupą konstruktywistów. W latach 30. opublikowała poematy Putiewoj dniewnik i Owidij. W późniejszym okresie pisała liryki osobiste i wiersze refleksyjne o tematyce społecznej, m.in. w zbiorze Apriel wydanym w 1960, tworzyła też nowele i szkice wspomnieniowe, m.in. Miejsce pod słońcem (polski wybór z 1958) i Oblężone Miasto (1945, wyd. pol. 1950) z okresu blokady Leningradu. Również najbardziej znany utwór, Pułkowski południk (1943) jest związany z obroną Leningradu. W składzie delegacji działaczy kultury ZSRR wiele jeździła po kraju, odwiedziła też Iran, Czechosłowację i Rumunię. Jest również autorką artykułów prasowych i reportaży z podróży. Polskie przekłady jej twórczości ukazały się w antologiach Dwa wieki poezji rosyjskiej (1951), Stu trzydziestu poetów (1975) i w Antologii poezji radzieckiej (1979). W 1946 otrzymała Nagrodę Stalinowską. Była odznaczona trzema Orderami Czerwonego Sztandaru Pracy i medalami[2][3].

Przypisy

  1. ↑ Inbier Wiera M., [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2023-01-10].
  2. ↑ Инбер Вера Михайловна [online], info/index.php?id=228 [dostęp 2024-04-26] (ros.).
  3. ↑ https://24smi.org/celebrity/113336-vera-inber.html

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.