 Wyspy Nowosyberyjskie; największa wyspa w dolnej lewej części zdjęcia to Wielka Wyspa Lachowska | |
| Kontynent | |
|---|---|
| Państwo | |
| Republika | |
| Akwen | |
| Archipelag | |
| Powierzchnia |
4600 km² |
Położenie na mapie Jakucji  | |
Położenie na mapie Rosji  | |
 73°24′N 141°30′E/73,400000 141,500000 | |
Wielka Wyspa Lachowska (ros. Большой Ляховский остров) – największa wyspa w grupie Wysp Lachowskich w archipelagu Wysp Nowosyberyjskich[1].
Od stałego lądu wyspę oddziela Cieśnina Łaptiewa, a od Małej Wyspy Lachowskiej – Cieśnina Eterikan. Powierzchnia wyspy wynosi około 4600 km². Najwyżej położony punkt – góra Emij-Tas (270 m).
Pierwszymi odkrywcami i badaczami wyspy byli rosyjscy Kozacy: Jakow Pierwiakow i Merkury Wagin.
Przypisy
- ↑ Late Saalian and Eemian palaeoenvironmental history of the Bol’shoy Lyakhovsky Island (Laptev Sea region, Arctic Siberia). s. 320. [dostęp 2018-01-09]. (ang.).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.