Wiedza o społeczeństwie – siódmy album studyjny płockiego zespołu Lao Che wydany 16 lutego 2018 przez Mystic Production, wyprodukowany przez Emade^[2] oraz „Wieżę”.

Na tej płycie zespół sięga do brzmień mogących kojarzyć się z muzyką rozrywkową lat osiemdziesiątych jednak podanych w charakterystyczny dla twórczości zespołu przetworzony sposób, nawiązujący do wielu gatunków muzycznych. Za produkcję płyty ponownie odpowiada Piotr „Emade” Waglewski oraz Filip „Wieża” Różański.

Tytułowa „Wiedza o Społeczeństwie” to saga o ludzkich perypetiach. Poczynania ludzi – ich słabości, obawy, wątpliwości, uczucia, spostrzeżenia i marzenia ukazane z perspektywy Człowieka, Polaka, Ziemianina.

Album dotarł do 1. miejsca polskiej listy przebojów – OLiS^[3] i uzyskał certyfikat platynowej płyty^[4]. Zdobywca Fryderyka 2019 w kategorii «Album Roku Rock»^[5].

Lista utworów

Opracowano na podstawie materiału źródłowego^[6].

1. „Kapitan Polska” – 4:06
2. „United Colors of Armagedon” – 3:33
3. „Nie raj” – 5:06
4. „Gott Mit Lizus” – 4:31
5. „Liczba Mnoga” – 3:49
6. „Polak, Rusek I Niemiec” – 3:38
7. „Sen A'la Tren” – 4:39
8. „Baśń Tysiąca I Jednej Nocki” – 3:51
9. „Spółdzielnia” – 3:52
10. „Szkolnictwo” – 3:51
11. „Zbieg Z Krainy Dreszczowców” – 5:05

Twórcy

Opracowano na podstawie materiału źródłowego^[6].

Odbiór

Jacek Świąder w „Gazecie Wyborczej” przyznał płycie ocenę 5/5. Chwalił zespół za obfitość i zróżnicowanie zapożyczeń: „branie ze wszystkich półek strzępów motywów muzycznych i tekstów Lao Che niniejszym doprowadziło do perfekcji”. O warstwie tekstowej recenzent pisał: „Trudno znaleźć tekściarza – czy może już poetę – tak biegłego w języku, w opisywaniu społeczeństwa poprzez klejenie odprysków mowy potocznej, pokoleniowych odniesień i kodów kultury najwyższej jak Hubert Dobaczewski. (...) dajcie mi lepszą tekściarkę i tekściarza albo zamilknijcie na wieki”^[7].

Marcin Cichoński z „Dziennika Gazety Prawnej” przyznał płycie notę 8/10. Podkreśla „aranżacje, które przywodzą natychmiastowe skojarzenie z latami osiemdziesiątymi, dyskoteką, rytmiką i pulsacją, która zachęca do wyskakania się”. Zwraca uwagę na zabawę formą: „gdybyśmy płytę w takiej formule nagraną otrzymali wcześniej, moglibyśmy zespół przekreślić lub nawet zaszufladkować w krainach wokółobciachowych”. O tekstach Spiętego pisze Cichoński: „choć to opowieść wychodząca poza granice Polski, a nawet globu, ciężko nie pomyśleć o tu i teraz, kiedy słyszymy «nie rzucim ziemi skąd nasz smród»”^[8].

„Supernową raczej nie będzie” – pisze o albumie na łamach „Rzeczpospolitej” Jarema Piekutowski, choć podkreśla, że ciekawe jest jego „cudownie syntetyczne” brzmienie. Recenzent za słabszą stronę płyty uważa liryki: „Nie tak spójne i zwarte, nie tak uderzające jak na Gospel czy Dzieciom. Niektóre niejasne, inne wtórne (...) Same słowne grepsy nie są w stanie uciągnąć niektórych tekstów”. Jednocześnie zwraca uwagę, że „ciągle pojawiają się zaskakujące, świeże sformułowania i nawiązania”. Według autora „zespół nadal ma w sobie dynamit”, choć samej płycie przydałoby się „więcej jednoznaczności, siły i emocji”^[9].

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Wiedza o społeczeństwie (album) w bazie Archiwum Polskiego Rocka