Wiaczesław Pilikow
Imię i nazwisko

Wiaczesław Aleksandrowicz Pilikow (Вячеслав Александрович Пиликов)

Data i miejsce urodzenia

28 października 1980
Rosja

Stanowisko

kulturysta, sztangista, trójboista siłowy, wojskowy

Wiaczesław Aleksandrowicz Pilikow (ros. Вячеслав Александрович Пиликов; ur. 28 października 1980 r.[1]) − rosyjski mistrz w kulturystyce, sztangista i trójboista siłowy, wojskowy[2].

Życiorys

„Nie bez powodu mówi się o «silnej strukturze» w odniesieniu do rosyjskich służb specjalnych. Kulturystyka jest bezpośrednim wcieleniem tej siły. Aby bronić naszego kraju, potrzebujemy silnych mężczyzn. Kulturystyka to siła i piękno.”

— Pilikow o związku między kulturystyką a rosyjskimi służbami specjalnymi[2].

Pochodzi z Petersburga. Treningi siłowe rozpoczął jako czternastolatek. Sukcesy w kulturystyce zaczął odnosić wcześnie; już w wieku siedemnastu był medalistą.

Jest zawodnikiem wagi ciężkiej. Waga sportowca balansuje od stu osiemnastu do ponad stu trzydziestu (poza sezonem zawodów) kilogramów. W 2001 zdobył srebrny medal podczas Pucharu Rosji federacji ФБФР (w kategorii juniorów powyżej osiemdziesięciu kilogramów). W 2005 bez powodzenia brał udział w konkursie Iroman oraz startował w organizowanych przez IFBB amatorskich mistrzostwach świata w kulturystyce amatorskiej, w trakcie których zajął trzecie miejsce[3]. W 2011 został złotym medalistą Pucharu Rosji w Kulturystyce oraz zwyciężył zmagania Eastern Europe Cup. W sierpniu tego roku uplasował się na czwartej pozycji podczas konkursu Baikal Grand Prix[4]. W 2011 był też zwycięzcą Pucharu Czelabińska w kategorii wagowej powyżej dziewięćdziesięciu kilogramów.

Zajął się podnoszeniem ciężarów i został mistrzem w wyciskaniu sztangi. W 2010 roku, jako trójboista siłowy, zdobył srebrny medal w międzynarodowych zawodach Skip Raw. W październiku 2016 brał udział w mistrzostwach trójboju siłowego w Nabierieżnyjnych Czełnach, organizowanych przez federację IPL/CAP. Podczas pokazu demonstracyjnego przed zgromadzoną publicznością gniótł metalowe przedmioty gołymi rękoma[5].

W szczytowym momencie kariery jego bicepsy miały szerokość pięćdziesięciu trzech do pięćdziesięciu czterech centymetrów[6][7]. W rosyjskich mediach sportowych powszechnie uznawany za jednego z najbardziej imponujących kulturystów. Serwis Prokachkov.ru chwalił Pilikowa za „świetną budowę”[8], witryna MuscleHouse.ru – za „doskonałą formę”[9], a magazyn Геркулесъ podsumował kulturystę jako: „wysokiego, okazałego, z szerokimi ramionami i wąską talią”, „boskiego” zawodnika[7]. Szczególnie pochlebnie pisano o Pilikowie w kontekście jego masywnych mięśni klatki piersiowej[7]. Federacja Rosyjska przyznała mu tytuł międzynarodowego mistrza sportu (МСМК, Мастер спорта России международного класса) w kulturystyce[10].

Wraz z Maksimem Baruzdinem współtworzył zespoły sportowe „Bohatery Rosji” („Богатыри Руси”) oraz „Silne Piękno” („Сильная Красота”)[11][12]. W ramach występów duet siłaczy prężył potężne, rozwinięte mięśnie przed publicznością, zwijał patelnie w rulon, kruszył beton w dłoniach[11][12]. Zespoły uczestniczyły w wielu konkursach sprawności fizycznej w całym kraju, a pokazy miały charakter ekstremalny[11][12].

Zajmował się działalnością przestępczą. W lipcu 2007 roku postawiono mu zarzuty co najmniej dwudziestu włamań oraz wielokrotnych kradzieży pieniędzy i przedmiotów wartościowych[6]. Odsiedział wyrok skazujący w petersburskim więzieniu „Kresty”[7].

Jako wojskowy pracował dla Federalnej Służby Bezpieczeństwa Federacji Rosyjskiej[2]. Był też członkiem rady ds. weteranów rosyjskiego Ministerstwa Obrony[2].

Warunki fizyczne

  • waga w sezonie zawodów kulturystycznych: powyżej 110 kg[3]
  • waga pozakonkurencyjna: ok. 130 kg[13]
  • obwód bicepsa: 52–54 cm[3][6][7]
Rekordy w trójboju siłowym
  • przysiad ze sztangą: 270 kg[3]

Przypisy

  1. ↑ „WAF Apollon's Alex − WRPF”. wrpf.pro. 2017. (ang.) [dostęp 2019-05-21].
  2. 1 2 3 4 „Приоритеты / Priorities: Bodybuilding”. mag-pr.ru. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-01-20)].. Журнал о благотворителях ПРесс-релиз. S. 16–21. Zima 2010/2011. (ros.) [dostęp 2021-01-20].
  3. 1 2 3 4 „Вячеслав Пиликов (Vlatcheslav Pilkov) – Россия”. ambal.ru. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-01-20)].. Ambal. (ros.) [dostęp 2021-01-20].
  4. ↑ „Результаты Гран-При Байкал 2011 + видео”. Prokachkov.ru. 2011-08-19. (ros.) [dostęp 2021-01-20].
  5. ↑ „Известный бодибилдер Вячеслав Пиликов порвал в Челнах своим дыханием грелку (видео)”. chelnyltd.ru. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-01-20)].. Челны ЛТД. 2016-10-10. (ros.) [dostęp 2021-01-20].
  6. 1 2 3 „Вор-тяжеловес! | Железный Мир”. ironworld.ru. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-09-14)].. ironworld.ru. 2007-07-18. (ros.) [dostęp 2012-02-13]
  7. 1 2 3 4 5 „Из тюрьмы в чемпионы: невероятная история Вячеслава Пиликова!”. herculesmag.ru. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-01-20)].. Геркулесъ. (ros.) [dostęp 2021-01-20].
  8. ↑ „Видео подготовки Пиликова и Зебальда к Гран-При Байкал 2011”. prokachkov.ru. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-01-20)].. Prokachkov.ru. 2011-08-23. (ros.) [dostęp 2021-01-20].
  9. ↑ „Размышления о Чемпионате Санкт-Петербурга по Бодибилдингу”. musclehouse.ru. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-04-14)].. MuscleHouse.ru. (ros.) [dostęp 2021-01-20].
  10. ↑ „Бизнес-журнал, 2015/10: Республика Татарстан”. Google Books. (ros.) [dostęp 2021-01-20].
  11. 1 2 3 „Будьте сильными!”. Невский Фронт. 2015-06-16. (ros.) [dostęp 2021-01-20].
  12. 1 2 3 „Атлеты подарили шоу силового экстрима в «Ривьере»”. KazanRiviera.ru. 2015-09-14. (ros.) [dostęp 2021-01-20].
  13. ↑ „Участник Гран-при «Байкал» Вячеслав Пиликов”. King of Fitness. 2011-07-15. (ros.) [dostęp 2021-01-20].

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.