Wiaczesław Dydyszko
Data urodzenia

10 kwietnia 1949

Obywatelstwo

ZSRR
Białoruś

Tytuł szachowy

arcymistrz (1995)

Ranking FIDE

2506

Ranking krajowy FIDE

niesklasyfikowany na liście aktywnych

Wiaczesław Dydyszko, ros. Вячеслав Иосифович Дыдышко (ur. 10 kwietnia 1949) – białoruski szachista, arcymistrz od 1995 roku.

Kariera szachowa

W roku 1967 jedyny raz w swojej karierze wystąpił w finale indywidualnych mistrzostw Związku Radzieckiego, zajmując w Charkowie 42. miejsce wśród 126 uczestników (mistrzostwa rozegrano systemem szwajcarskim). Wielokrotnie zdobywał medale w indywidualnych mistrzostwach Białorusi, m.in. złote w latach 1965, 1971, 1973, 1979, 1980, 1982 (wspólnie z Piotrem Korzubowem), 1988, 1991 (wspólnie z Jewgienijem Moczałowem), 1998, 1999 i 2006.

Wystąpił w wielu międzynarodowych turniejach, sukcesy odnosząc m.in. w Mińsku (1981, memoriał Aleksieja Sokolskiego, II m. za Walerijem Czechowem), Polanicy-Zdroju (1983, memoriał Akiby Rubinsteina, I m.)[1], Mińsku (1988, memoriał Sokolskiego, dz. II m. z Władimirem Małaniukiem, za Rustemem Dautowem), Bratysławie (1992, I m.), Berlinie (1995, turniej Berliner Sommer, dz. I m. wraz z Gadem Rechlisem, Matthiasem Wahlsem i Jonnym Hectorem), Ostrawie (1998, II m.), Świdnicy (2001, I m.), Rožnovie pod Radhoštěm (2002, dz. I m. wraz z Andrejem Kawalouem), Čartáku (2003, I m.), Świdnicy (2003, dz. I m. wraz z Łukaszem Cyborowskim), Ostrawie (2005, I m.) oraz w Litomyślu (2005/06, I m. i 2006/07, dz. I m.).

Od pierwszych lat 90. XX wieku należy do podstawowych zawodników reprezentacji swojego kraju. Pomiędzy 1994 a 2006 rokiem wystąpił we wszystkich siedmiu szachowych olimpiadach, w roku 1994 w Moskwie zdobywając srebrny medal za indywidualny wynik na V szachownicy[2]. Poza tym, w latach 1992, 1997, 1999 i 2001 czterokrotnie brał udział w drużynowych mistrzostwach Europy[3].

Począwszy od roku 2000 jest stałym uczestnikiem rozgrywek o drużynowe mistrzostwo Polski, w barwach klubu AZS UMCS Lublin. Jest trzykrotnym medalistą tych zawodów: dwukrotnie srebrnym (2002, Lubniewice[4] i 2006, Ustroń[5]) oraz brązowym (2007, Ustroń[6]).

W 2010 r. zdobył w Arco brązowy medal mistrzostw świata seniorów (zawodników pow. 60. roku życia)[7].

Najwyższy ranking w dotychczasowej karierze osiągnął 1 lipca 2004 r., z wynikiem 2587 punktów zajmował wówczas 3. miejsce (za Aleksiejem Aleksandrowem i Aleksiejem Fiodorowem) wśród białoruskich szachistów[8].

Przypisy

Bibliografia

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.