Wiązówka błotna | |||
Systematyka[1][2] | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Podkrólestwo | |||
Nadgromada | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Nadklasa | |||
Klasa | |||
Nadrząd | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Rodzaj |
wiązówka | ||
Nazwa systematyczna | |||
Filipendula Mill. Gard. Dict. Abr. ed. 4. 28 Jan 1754 | |||
Typ nomenklatoryczny | |||
Filipendula vulgaris Moench[3] | |||
Synonimy | |||
|
Wiązówka (Filipendula Mill.) – rodzaj roślin z rodziny różowatych (Rosaceae). Należy do niego 13 gatunków (oraz mieszańce międzygatunkowe)[5]. Występują na półkuli północnej na obszarach o klimacie umiarkowanym[6], zasiedlając zwykle siedliska wilgotne, ale też w jednym przypadku (wiązówka bulwkowa) – suche i wapienne zbocza[6][7]. Niektóre gatunki uprawiane są jako rośliny ozdobne[8].
Rozmieszczenie geograficzne
Rodzaj ten najbardziej zróżnicowany jest w Azji wschodniej. W Chinach rośnie 7 gatunków[9], kilka we wschodniej Syberii i na Wyspach Japońskich. W Europie, w tym w Polsce, rosną dwa gatunki[7][10]:
- wiązówka błotna Filipendula ulmaria (L.) Maxim.
- wiązówka bulwkowa, w. bulwkowata Filipendula vulgaris Moench
Wiązówka błotna jest najszerzej rozprzestrzeniona – rośnie od wschodniej Azji[9], poprzez Europę po Amerykę Północną. Na kontynencie amerykańskim rośnie także wiązówka bulwkowa, a poza tym wiązówka czerwona (Filipendula rubra)[7].
Morfologia i biologia
- Pokrój
- Byliny, często kępowe. Pędy nadziemne wzniesione i wyprostowane, osiągające nawet do 3,5 m wysokości[7], wyrastają z krótkiego kłącza, często zgrubiałego bulwiasto[9].
- Liście
- Nagie, dolne pierzasto podzielone, z listkami kształtu lancetowatego, o brzegu ząbkowanym. Często pomiędzy 3–5 większymi listkami obecne są listki mniejsze. Listek szczytowy większy od pozostałych, czasem 3–5 łatkowy lub nawet klapowany. U nasady liścia obecna jest para okazałych lub drobnych przylistków przyrastających do ogonka[8][7].
- Kwiaty
- Niewielkie, zwykle obupłciowe, zebrane w wielokwiatowe, silnie rozgałęzione wiechy, bez liści przykwiatowych (przysadek i podkwiatków). Działki kielicha, w liczbie 5, są drobne, zrośnięte u nasady i podczas owocowania odgięte do dołu. Płatków korony jest 5. Płatki są zwykle zaokrąglone, z krótkim paznokciem, barwy białej, różowej lub czerwonej. Pręciki liczne, w liczbie od 20 do 40, u nasady zrosłe z małym dyskiem miodnikowym. Słupków jest od 5 do 15, najczęściej około 10. Są górne, umieszczone są na płaskim lub nieco wyniesionym dnie kwiatowym. Są wolne lub zrosłe u nasady (tylko w jednym przypadku – bocznie). Zawierają po 1–2 zalążki. Na szczycie zwieńczone są główkowatym znamieniem[8][7][9].
- Owoce
- Jednonasienne mieszki (czasem określane jako niełupki ze względu na przylegającą do nasiona owocnię)[9]. Owoce, zwykle w liczbie około 10 są często ścieśnione i nieco skręcone ze sobą[7]. Nasiona mają kształt wrzecionowaty i zawierają bardzo niewiele bielma[9].
Systematyka
Rodzaj należący do plemienia Ulmarieae, podrodziny Rosoideae, rodziny różowatych (Rosaceae Juss.), rzędu różowców, kladu różowych w obrębie okrytonasiennych. Stanowi klad bazalny w obrębie podrodziny[2][11].
- Filipendula angustiloba (Turcz. ex Fisch. & C.A.Mey.) Maxim.
- Filipendula auriculata (Ohwi) Kitam.
- Filipendula camtschatica (Pall.) Maxim. – wiązówka kamczacka
- Filipendula digitata (Willd.) Bergmans – wiązówka palmowata, w. dłoniasta
- Filipendula glaberrima Nakai – wiązówka gładka
- Filipendula × intermedia (Glehn) Juz.
- Filipendula kiraishiensis Hayata
- Filipendula multijuga Maxim.
- Filipendula occidentalis (S.Watson) Howell
- Filipendula × purpurea Maxim. – wiązówka purpurowa
- Filipendula rubra (Hill) B.L.Rob. – wiązówka czerwona
- Filipendula tsuguwoi Ohwi
- Filipendula ulmaria (L.) Maxim. – wiązówka błotna
- Filipendula vestita (Wall. ex G.Don) Maxim.
- Filipendula vulgaris Moench – wiązówka bulwkowa, w. bulwkowata
Przypisy
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- 1 2 Peter F. Stevens , Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-03-31] (ang.).
- ↑ Index Nominum Genericorum. [dostęp 2009-01-30].
- ↑ Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-05-05].
- 1 2 Filipendula Mill.. [w:] Plants of the World online [on-line]. Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2022-08-05].
- 1 2 Geoffrey Burnie i inni, Botanica. Ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, Niemcy: Könemann, Tandem Verlag GmbH, 2005, ISBN 3-8331-1916-0, OCLC 271991134 .
- 1 2 3 4 5 6 7 Roger Philips, Martyn Rix: The Botanical Garden. Vol. 2. Perennials and annuals. London: Macmillan, 2011, s. 145. ISBN 0-333-74890-5.
- 1 2 3 Beata Grabowska, Tomasz Kubala: Encyklopedia bylin, tom I, A-J. Poznań: Zysk i S-ka, 2011, s. 375. ISBN 978-83-7506-845-0.
- 1 2 3 4 5 6 Li Chaoluan: Filipendula. [w:] Flora of China [on-line]. eFloras.org. [dostęp 2014-07-26].
- ↑ Zbigniew Mirek i inni, Vascular plants of Poland. An annotated checklist, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2020, s. 84, ISBN 978-83-62975-45-7 .
- ↑ D. Potter i inni, Phylogeny and classification of Rosaceae, „Plant Systematics and Evolution”, 266, 2007, s. 5–43, DOI: 10.1007/s00606-007-0539-9 .
- ↑ Gawryś Wiesław: Słownik roślin zielnych. Kraków: Officina Botanica, 2008. ISBN 978-83-925110-5-2.