Weronika Marczuk
Олена Марчук
Ilustracja
Weronika Marczuk (2007)
Data i miejsce urodzenia

28 listopada 1971
Kijów, ZSRR

Zawód

producentka filmowa, prawniczka, aktorka

Weronika Olena Marczuk[1] primo voto Pazura, właśc. Ołena Marczuk (ukr. Олена Марчук[2]; ur. 28 listopada 1971 w Kijowie) – polska producentka filmowa pochodzenia ukraińskiego, prawniczka, aktorka, autorka książek, działaczka społeczna, a także osobowość telewizyjna mieszkająca w Polsce.

Życiorys

Wczesne lata i edukacja

Urodziła się i wychowała w Kijowie, jest córką Michała i Niny Marczuków. Jej ojciec pracował jako kierowca, a matka była szefową biura paszportowego. Miała o trzy lata młodszą siostrę Innę, która zmarła niecały rok po urodzeniu.

W młodości ukończyła szkołę muzyczną oraz uczęszczała na zajęcia z pantomimy i tańca[3]. W latach 1989–1991 pracowała jako organizatorka zajęć pozaklasowych w szkole nr 224 miasta Kijowa i studiowała chemię i biologię na Uniwersytecie Pedagogicznym. W wieku 20 lat przyjechała do Polski do pracy, nie znając języka polskiego. Przez rok pracowała jako tancerka rewiowa w hotelach Marina, Gdynia, Posejdon i Heweliusz oraz studiowała handel zagraniczny w studium ekonomicznym w Sopocie[4][5].

Ukończyła prawo i administrację na Uniwersytecie Warszawskim oraz aplikację radcowską. W latach 2006–2008 zdobyła dyplom MBA w Business Center Club. Prowadziła kancelarię radców prawnych Anvero, specjalizującą się w prawie autorskim i prasowym[3].

Kariera

Jest współwłaścicielką firmy producenckiej Sting Communication i członkinią Polskiej Akademii Filmowej[6]. Była jedną z pomysłodawczyń oraz dyrektor zarządzającą Stowarzyszenia Aktorów Filmowych i Telewizyjnych SAFT (2002–2008)[7].

Od założenia do 2007 była wiceprezeską Fundacji Art. Sport, sprawującej pieczę nad piłkarską Reprezentacją Artystów Polskich.

Od października 2006 pełni funkcję prezeski Towarzystwa Przyjaciół Ukrainy TPU w Polsce[8].

W latach 2007–2009 zasiadała w jury czterech pierwszych edycji programu TVN You Can Dance – Po prostu tańcz. W latach 2008–2009 współprowadziła talk-show TVN Style Miasto kobiet[9].

Decyzją Rady Nadzorczej WSEInfoEngine SA, spółki zależnej Giełdy Papierów Wartościowych w Warszawie, 1 lipca 2009 została powołana na stanowisko prezesa zarządu WSEInfoEngine S.A.[10]. 25 września 2009 została odwołana ze stanowiska w związku z zatrzymaniem jej przez Centralne Biuro Antykorupcyjne. Szczegóły zatrzymania opisała w książce pt. Chcę być jak agent (2010)[11].

W czerwcu 2011 w Iławie odbyła się pierwsza edycja międzynarodowego festiwalu „Sąsiedzi przy stole”, którego była pomysłodawczynią i dyrektor artystyczną[12].

W 2011 w parze z Janem Klimentem zajęła trzecie miejsce w 13. edycji programu rozrywkowego TVN Taniec z gwiazdami. W marcu 2012 zwyciężyła w parze z Rafałem Maserakiem w finale Tanecznego Turnieju Gwiazd „Elixa 2012”. 29 kwietnia na Stadionie Narodowym w Warszawie odbył się Wielki Mecz Gwiazd Obu Narodów Polska-Ukraina, który współorganizowała z Towarzystwem Przyjaciół Ukrainy[13][14]. Dochód z biletów był przeznaczony na pomoc domu dziecka nr 1 w Warszawie i domu dziecka MALIATKO na Ukrainie[15][16].

W 2013 wyprodukowała nowoczesny spektakl taneczny pt. „I Move You” w reż. Macieja Zakliczyńskiego[17]; spektakl miał premierę w Teatrze Dramatycznym im. Aleksandra Węgierki w Białymstoku[18] i był grany w Polsce, m.in. w Teatrze Buffo. Również w 2013 założyła organizację „White Ribbon Ukraine” oraz przeprowadziła pierwszą na Ukrainie dużą kampanię społeczną przeciwko przemocy wobec kobiet pt. Lubysz, nie byj!. W 2014 bezskutecznie ubiegała się w wyborach do Parlamentu Europejskiego o mandat w okręgu łódzkim, startując z pierwszego miejsca na liście komitetu wyborczego Sojusz Lewicy Demokratycznej – Unia Pracy i uzyskując 14 572 głosy[19][20].

W latach 2015–2016 była organizatorką serii wystaw „Genotyp wolności” Ivana Marczuka, umieszczonego przez „Daily Telegraph” w setce żyjących geniuszy świata. Pierwsza wystawa odbyła się w Galerii Kordegarda w Warszawie z udziałem Ministrów Kultury obu krajów, kolejne zorganizowano w Galerii NCK w Krakowie i Muzeum w Żyrardowie[21][22][23].

W 2016 została zaproszona do Kijowa wraz z ekipą polskich menedżerów do kierowania państwowymi ukraińskimi kolejami Ukrzaliznycia, gdzie pracowała na stanowisku Dyrektora Zarządu przez dwa lata. Również w 2016 została prezeską i współzałożycielką kobiecej organizacji pozarządowej w Kijowie „Międzynarodowa Ambasada Przedsiębiorczości Kobiet”. W 2018 rozpoczęła pracę w Polsko-Ukraińskiej Izbie Gospodarczej jako Dyrektor Zarządzająca spółki zależnej Polish Business Center w Kijowie. Od 2019 jest pełnomocniczką PUIG ds. Rynku Ukraińskiego oraz członkinią Rady Izby[24].

W 2020 napisała drugą książkę pt. Walka o macierzyństwo[25].

Zatrzymanie przez CBA

23 września 2009 została zatrzymana przez funkcjonariuszy CBA w związku z domniemanym przyjęciem stu tysięcy złotych łapówki i planowanym przyjęciem kolejnych 300 tys. złotych w zamian za pomoc w ustawieniu planowanej prywatyzacji Wydawnictwa Naukowo-Technicznego[26]. 26 września 2009 po wpłacie 600 tys. zł kaucji do Sądu Okręgowego opuściła areszt[27]. Kaucja została zmniejszona do 100 tys. zł[28]. 19 października wystąpiła w programie Teraz my!, przedstawiając swoją wersję wydarzeń w sprawie zatrzymania przez CBA[29][30]. Szczegóły zatrzymania opisała także w książce Chcę być jak agent wydanej w 2010[11]. 10 stycznia 2011 RMF FM podało, że prokuratura oczyściła ją z zarzutu płatnej protekcji[31]. 21 stycznia umorzono przeciwko niej śledztwo z braku przesłanek czynu zabronionego[32]. Na podstawie materiałów ze śledztwa został skierowany wniosek o postawienie zarzutów przeciwko agentowi Tomaszowi Kaczmarkowi oraz innym funkcjonariuszom CBA, zamieszanym w tę aferę.

W 2020 Tomasz Kaczmarek w wywiadzie dla serwisu Onet.pl przeprosił ją i swoje inne ofiary za nierzetelne i niezgodne z prawem postępowanie[33].

Życie prywatne

W latach 1993–1995 jej pierwszym mężem był Bartosz Nowopolski[34]. W 1995 wzięła ślub cywilny z aktorem Cezarym Pazurą, którego poznała w Sopocie w 1994[34]. W 2003 odbył się ich ślub kościelny. W 2007 rozwiedli się[35]. Pod koniec 2009 roku wróciła na prośbę byłego męża do nazwiska panieńskiego, rezygnując z drugiego (Pazura)[36]. Później była związana m.in. z Maciejem Gołyźniakiem.

17 stycznia 2020 urodziła córkę, Annę[37], której ojcem jest Polak, z którym jest w związku od 2012.

Filmy i telewizja

Producent

  • od 2012: I move you – spektakl taneczny, którego premiera miała miejsce w Teatrze Dramatycznym w Białymstoku. Od października 2013 można go oglądać w Teatrze Buffo.
  • od 2008: Atelier Smaku – program kulinarny z kuchnią wegetariańską dla Kuchnia.tv
  • 2005–2007: Faceci do wzięcia – serial TVP – 72 odcinki
  • 2006: Wstyd – film fabularny w reżyserii Piotra Matwiejczyka, nagrodzony na Festiwalu Era Nowe Horyzonty w kategorii najlepszy film polski
  • 2003–2005: Czego się boją faceci, czyli seks w mniejszym mieście
  • 2003: Nienasycenie – film fabularny w reżyserii Wiktora Grodeckiego; nagrody na festiwalu w Kijowie dla najlepszego aktora pierwszego planu oraz w USA przez Screen Actors Guilds Awards dla najlepszego reżysera, nominacje za najlepsze kostiumy i muzykę (Leszek Możdżer) w konkursie Orły Polskie Nagrody Filmowe[38].
  • 1999: Wszyscy moi bliscy

Programy telewizyjne

Aktorka

Publikacje

  • 2010: Chcę Być jak Agent – autorka książki
  • 2011: Naszym celem jest wygranie Euro 2012 – prowadząca wywiad[39]
  • 2020: Walka o Macierzyństwo – autorka książki

Przypisy

  1. Weronika Olena Marczuk Pazura – profil osoby z KRS. osoby-krs.pl. [dostęp 2014-02-05].
  2. Найуспішнішу українку в Польщі спіймали на хабарі. Gazeta.ua, 2009-09-30. [dostęp 2011-10-14].
  3. 1 2 Weronika Marczuk-Pazura. film.wp.pl, 2005-11-13. [dostęp 2005-11-13].
  4. Skrywane tajemnice [online], Super Nowości, 28 września 2007 [dostęp 2009-09-28].
  5. Byłam tancerką [online], Fakt, 15 września 2007 [dostęp 2009-09-15].
  6. Lista członków [online], Polska Akademia Filmowa [dostęp 2022-05-12].
  7. Weronika Marczuk. weronikamarczuk.pl, 2011-08-01. [dostęp 2011-08-01].
  8. Towarzystwo Przyjaciół Ukrainy [online] [dostęp 2009-09-25].
  9. Pieńkowska zastąpi Marczuk-Pazurę na wizji [online], Dziennik.pl, 7 stycznia 2009 [dostęp 2009-09-25] [zarchiwizowane z adresu 2009-10-02].
  10. Zmiany w składzie Zarządu [online], WSEInfoEngine, 9 lipca 2009 [dostęp 2009-09-25].
  11. 1 2 Chcę Być jak Agent [online], empik.com [dostęp 2020-05-15].
  12. Międzynarodowy Festiwal Kultury i Kuchni „Sąsiedzi Przy Stole” [online], Echo Iławy, 10 czerwca 2011 [dostęp 2011-06-10] [zarchiwizowane z adresu 2012-07-08].
  13. Wielki Mecz Gwiazd Obu Narodów [online] [dostęp 2012-05-10] [zarchiwizowane z adresu 2012-05-25].
  14. Mecz Gwiazd Obu Narodów Polska-Ukraina [online], Wp.pl, 8 maja 2012 [dostęp 2012-05-08] [zarchiwizowane z adresu 2012-05-09].
  15. Polska-Ukraina, czyli wspomnienie Meczu Gwiazd obu narodów > PGE Narodowy w Warszawie [online], www.pgenarodowy.pl [dostęp 2020-05-15] (pol.).
  16. Czerkawski strzelił pierwszego polskiego gola na Narodowym, ale polscy celebryci przegrali z ukraińskimi [online], Sport.pl [dostęp 2020-05-15] (pol.).
  17. Spektakl taneczno-aktorski „I Move You” [online], YouTube, 11 listopada 2012 [dostęp 2020-07-09].
  18. Premiera spektaklu ' I move YOU’ [online], Złote Przeboje [dostęp 2020-05-15] (pol.).
  19. Serwis PKW – Wybory 2014. [dostęp 2014-06-06].
  20. Agata Nowakowska, Tańcząca z polityką. Weronika Marczuk [online], Wyborcza.pl, 25 lutego 2014 [dostęp 2020-05-15].
  21. Ivan Marchuk w Kordegardzie! [online], Kordegarda [dostęp 2020-05-15].
  22. Ivan Marchuk – Nowohuckie Centrum Kultury Kraków [online], Nowohuckie Centrum Kultury, 13 maja 2014 [dostęp 2020-05-15] (pol.).
  23. Muzeum Mazowsza Zachodniego w Żyrardowie [online], www.muzeumzyrardow.pl [dostęp 2020-05-15].
  24. Kierownictwo Izby [online], Polsko-Ukraińska Izba Gospodarcza [dostęp 2020-05-15] (pol.).
  25. Walka o macierzyństwo [online], www.empik.com [dostęp 2020-05-15] (pol.).
  26. Wojciech Czuchnowski, Grzegorz Lisicki, Weronika Marczuk-Pazura w rękach CBA [online], Wyborcza.pl, 24 września 2009 [dostęp 2009-09-25].
  27. Weronika Marczuk-Pazura opuściła areszt [online], Gazeta.pl, 27 września 2009 [dostęp 2009-10-20] [zarchiwizowane z adresu 2009-09-29].
  28. Sześciokrotnie obniżono kaucję Weroniki Marczuk-Pazury [online], Newsweek.pl, 27 listopada 2009.
  29. Próbował mnie uwieść [online], TVN24.pl, 19 października 2009 [dostęp 2009-10-20] [zarchiwizowane z adresu 2009-10-23].
  30. Wywiad z Marczuk-Pazurą w „Teraz my!” był autoryzowany [online], Puls Biznesu, 21 października 2009 [zarchiwizowane z adresu 2009-11-11].
  31. Weronika Marczuk oczyszczona z zarzutów.
  32. Weronika Marczuk oczyszczona z zarzutów [online], TVP.Info, 21 stycznia 2011 [zarchiwizowane z adresu 2011-01-27].
  33. Agent Tomek do Kuźniara: wysiądziemy z auta i nabijemy mnie na pal? [online], YouTube, 30 stycznia 2020 [dostęp 2020-07-09].
  34. 1 2 Byłem mężem Pazury [online], Dziennik.pl, 13 września 2007 [dostęp 2009-09-25] [zarchiwizowane z adresu 2009-09-27].
  35. Weronika i Cezary Pazurowie są już po rozwodzie [online], Onet.pl, 21 grudnia 2007 [dostęp 2009-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2012-07-11].
  36. Pazura odzyskał nazwisko. se.pl, 2010-01-02.
  37. Weronika Marczuk urodziła swoje pierwsze dziecko! Jakiej jest płci i jak ma na imię? [online], pinbook.pl [dostęp 2020-01-23] (pol.).
  38. „Nienasycenie” nagrodzone w Stanach Zjednoczonych [online], Stopklatka.pl, 13 kwietnia 2004 [dostęp 2004-04-13] [zarchiwizowane z adresu 2013-05-03].
  39. Weronika Marczuk, Oleg Błochin, Oleg Błochin dla Onet.pl: naszym celem jest wygranie Euro 2012 [online], Onet.pl, 25 lipca 2011 [dostęp 2011-07-25] [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.