Wykonawca albumu studyjnego | ||||
Magda Umer | ||||
Wydany | ||||
---|---|---|---|---|
Nagrywany | ||||
Gatunek | ||||
Wydawnictwo | ||||
Album po albumie | ||||
| ||||
Single z albumu Wciąż się na coś czeka | ||||
|
Wciąż się na coś czeka – dwunasty album studyjny Magdy Umer wydany w 2012 roku. Zawiera stare (na nowo zaaranżowane) i nowe piosenki literackie o miłości, napisane przez Magdę Umer, Magdę Czapińską i Wojciecha Poniedzielskiego. Ponadto znajdują się tu: „Słynny niebieski prochowiec” Leonarda Cohena czy „I ciągle dal” Stachury i Satanowskiego[1]. Jako bonus na płycie przedstawiono zapowiedź kolejnego albumu z duetami czyli dwa dodatkowe utwory - z Wojciechem Mannem oraz z Jackiem Kleyffem i Jerzym Słomińskim.
Lista utworów
- I wciąż się na coś czeka
- Pogoda na szczęście
- Deszcz (I tak się trudno rozstać)
- Zmierzch
- Jaśniej
- Nie oczekuję dziś nikogo
- I ciągle dal
- Atramentowa rumba
- Czasem tak się zdarza
- Osobno
- Tylko miłość (Zdarzyło się)
- Słynny niebieski prochowiec
- Ptaki smutku
- Piosenki z następnej płyty (Duety)
- Na całej połaci śnieg (duet z Wojciechem Mannem)
- Płachta nieba (+ Jacek Kleyff i Jerzy Słomiński)
Przypisy
- ↑ Magda Umer wydaje nową płytę "Wciąż się na coś czeka". irka.com.pl. [dostęp 2018-02-20]. (pol.).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.