Wasserbillig widziane od strony niemieckiej | |
Państwo | |
---|---|
Kanton | |
Gmina | |
Wysokość |
132 m n.p.m. |
Populacja (1 stycznia 2023) • liczba ludności |
|
Położenie na mapie Luksemburga | |
49°43′01″N 6°30′00″E/49,716944 6,500000 | |
Strona internetowa |
Wasserbillig (lb. Waasserbëlleg) – wieś (Uertschaft) we wschodnim Luksemburgu, w kantonie Grevenmacher, siedziba administracyjna gminy Mertert. Do 3 października 2015 miejscowość leżała w dystrykcie Grevenmacher. Liczy 3394 mieszkańców (1 stycznia 2023).
Geografia
Wasserbillig jest położone u ujścia Sûre do Mozeli[2]. Rzeki stanowią tu granicę administracyjną kraju – po drugiej stronie Mozeli znajduje się niemiecka miejscowość Oberbillig, a Sûre – Wasserbilligerbrück.
Gospodarka
Ważną rolę w miejscowej gospodarce, ze względu na korzystniejsze przepisy podatkowe w Luksemburgu i niewielką odległość do Niemiec, stanowi sprzedaż paliw przyjezdnym (niem. Tanktourismus). Na stację benzynową przebudowano nawet dawne przejście graniczne na trasie E44. Wasserbillig leży na północnym skraju luksemburskiego obszaru uprawy winorośli (fr. Appellation Moselle Luxembourgoise Contrôlée)[3][4].
Komunikacja
Wasserbillig leży po południowej stronie trasy E44, obejmującej m.in. niemiecką autostradę A64 i luksemburską A1. Do położonego na przeciwległym brzegu Mozeli Oberbillig kursuje prom.
W Wasserbillig od 1861 znajduje się stacja kolejowa Wasserbillig[2]. Pociągi obsługują linię Luksemburg - Wasserbillig - Trewir oraz połączenie z Sandweiler[5].
Osoby
urodzone w Wasserbillig
- Jacques Santer, premier Luksemburga w latach 1984–1995 i późniejszy przewodniczący Komisji Europejskiej (1995–1999)
Przypisy
- ↑ LUS
- 1 2 Administration Communale de Mertert: La commune se présente. mertert.lu. [dostęp 2013-06-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (21 października 2017)]. (fr.).
- ↑ Tom Stevenson: The Sotheby's Wine Encyclopedia. Wyd. 4. Londyn: Dorling Kindersley, 2005, s. 404. ISBN 0-7566-1324-8. (ang.).
- ↑ Tom Stevenson: The Sotheby's Wine Encyclopedia. Wyd. 4. Londyn: Dorling Kindersley, 2005, s. 408. ISBN 0-7566-1324-8. (ang.).
- ↑ Infos sur la Gare. Wasserbillig. CFL. [dostęp 2013-06-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (18 lipca 2007)]. (fr.).