sir Walter Buller (ok. 1903) | |
Pełne imię i nazwisko |
Walter Lawry Buller |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
9 października 1838 |
Data i miejsce śmierci | |
Zawód, zajęcie |
prawnik, polityk, ornitolog |
Odznaczenia | |
Walter Lawry Buller (ur. 9 października 1838, zm. 19 lipca 1906) – nowozelandzki prawnik, polityk oraz przyrodnik i ornitolog, specjalizujący się w ptakach Nowej Zelandii. Jego książka, A history of the birds of New Zealand, opublikowana po raz pierwszy w 1873 roku, stała się nowozelandzkim klasykiem. Członek Royal Society.
Życiorys
Buller urodził się w metodystycznej osadzie misyjnej Newark, w rejonie zwanym Hokianga, w regionie Northland, jako syn kornwalijskiego misjonarza, wielebnego Jamesa Bullera, który nawracał mieszkańców archipelagu wysp Tonga na metodyzm. Kształcił się w Wesley College w Auckland. W 1854 roku przeniósł się wraz z rodzicami do Wellington, gdzie zaprzyjaźnił się z przyrodnikiem Williamem Swainsonem. W 1859 roku objął stanowisko Native Commissioner for the Southern Provinces, zajmując się sprawami Maorysów z Kaiapoi Native Reserve[1]. W 1871 roku wyjechał do Anglii, gdzie uzyskał kwalifikacje pozwalające na udział w sprawach sądowych (ang.: Called to the bar) w Inner Temple. Trzy lata później powrócił do Wellington i praktykował jako prawnik[2].
W 1875 roku Buller został odznaczony Krzyżem Komandorskim (ang.: Companion) Orderu św. Michała i św. Jerzego[2], a w 1886 roku Krzyżem Komandorskim z gwiazdą (ang.: Knight Commander) tego orderu[3][2]. Pomógł zorganizować wystawę naukową Sądu Nowej Zelandii na Wystawie światowej w Paryżu i został odznaczony Legią Honorową, w klasie oficera, przez prezydenta Francji w listopadzie 1889 roku[4][5]. W 1886 podczas wystawy Colonial and Indian Exhibition w Londynie był Komisarzem Nowej Zelandii, za co w 1887 otrzymał Order Palm Akademickich[1][6].
Buller kilkukrotnie, bez powodzenia, startował w wyborach do nowozelandzkiego parlamentu. Zaskarżył wybory powszechne z 1876 (okręg wyborczy Manawatu; pokonany przez urzędującego Waltera Johnstona)[7][8], wybory powszechne z 1881 (okręg wyborczy Foxton, kiedy to zajął czwarte miejsce spośród sześciu kandydatów)[2][9], oraz wybory uzupełniające z 1891, kiedy to w okręgu wyborczym Te Aroha przegrał z Williamem Fraserem[10].
Później wyjechał do Anglii, gdzie zmarł 19 lipca 1906 roku we Fleet, w hrabstwie Hampshire[2].
W 1862 roku poślubił Charlotte Mair w Whangarei. Mieli czworo dzieci[2]. Członek Royal Society (od 1879)[11].
Prace
Walter Buller wydał swoje najsłynniejsze dzieło A History of the Birds of New Zealand w latach 1872–1873 (drugie, rozszerzone wydanie 1887–1888), z ilustracjami Johna Gerrarda Keulemansa i Henrika Grönvolda. W 1882 napisał Manual of the Birds of New Zealand jako tańszą, bardziej popularną wersję poprzedniej. W 1905 roku wydał dwutomowy Supplement to the History of the Birds of New Zealand.
Spuścizna
Buller opisał i nazwał kilka gatunków i podgatunków ptaków, w tym skalinka czarnego (Petroica traversi)[12], skworczyka skromnego (Aplonis mavornata)[13], pingwina szczotkoczubego (Eudyptes sclateri)[14], czy bekasa wyspowego (Coenocorypha pusilla)[15]. Do gatunków nazwanych na cześć Bullera należą m.in.: albatros białoczelny (Thalassarche bulleri)[16], burzyk szarogrzbiety (Ardenna bulleri)[17] i mewa czarnodzioba (Chroicocephalus bulleri)[18].
Nick Blake, dramaturg z Wellington, napisał spektakl o życiu Bullera, zatytułowany Dr Buller’s Birds, którego premiera odbyła się na NZ International Arts Festival w 2006 roku[19].
Przypisy
- 1 2 Death of Sir Walter Buller. „Otago Witness”, 25 lipca 1906. [dostęp 2021-12-21]. (ang.).
- 1 2 3 4 5 6 Ross Galbreath. Buller, Walter Lawry. „Dictionary of New Zealand Biography”. Te Ara - the Encyclopedia of New Zealand. [dostęp 2017-02-11]. (ang.).
- ↑ „London Gazette”. 25642, s. 5443, 9 listopada 1886. [dostęp 2017-02-11]. (ang.).
- ↑ Brewer, M., 'New Zealand and the Legion d’honneur: Officiers, Commandeurs and Dignites’, The Volunteers: The Journal of the New Zealand Military Historical Society, 35(3), Marzec 2010, s. 136.
- ↑ Death of Sir Walter Buller, A noted Ornithologist, Evening Post, 20 lipca 1906, s. 6.
- ↑ Jacqueline Guicciardi. Les tribulations de John Errington de la croix en „chine”. „Archipel”. 54 (1), s. 173–176, 1997. [dostęp 2017-02-12]. (fr.).
- ↑ The Manawatu Election. „Wanganui Chronicle”. XIX (2954), s. 2, 13 stycznia 1876. [dostęp 2017-02-11]. (ang.).
- ↑ Wellington. „Evening Post”. XVIII (2954), s. 2, 11 stycznia 1876. [dostęp 2017-02-11]. (ang.).
- ↑ Foxton. „Thames Star”. XII (4043), s. 2, 13 grudnia 1881. [dostęp 2017-02-11]. (ang.).
- ↑ Te Aroha Election. „Thames Star”. XXIII (6930), s. 2, 10 lipca 1891. [dostęp 2017-02-11]. (ang.).
- ↑ List of Fellows of the Royal Society 1660 – 2007. Londyn: The Royal Society: Library and Information Services, 2007, s. 54.
- ↑ Petroica traversi, [w:] Integrated Taxonomic Information System [dostęp 2017-02-13] (ang.).
- ↑ Aplonis mavornata, [w:] Integrated Taxonomic Information System [dostęp 2017-02-13] (ang.).
- ↑ Eudyptes sclateri, [w:] Integrated Taxonomic Information System [dostęp 2017-02-13] (ang.).
- ↑ Coenocorypha pusilla, [w:] Integrated Taxonomic Information System [dostęp 2017-02-13] (ang.).
- ↑ Thalassarche bulleri, [w:] Integrated Taxonomic Information System [dostęp 2017-02-12] (ang.).
- ↑ BirdLife International, Ardenna bulleri, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [dostęp 2017-02-12] (ang.).
- ↑ Chroicocephalus bulleri, [w:] Integrated Taxonomic Information System [dostęp 2017-02-12] (ang.).
- ↑ Play shows bird man’s treachery. nzherald.co.nz, 24 lutego 2006. [dostęp 2017-02-12]. (ang.).