Walenty Fiut
Ilustracja
Walenty Fiut na Broad Peak 14 lipca 1984. Zdjęcie wykonane przez Ryszarda Pawłowskiego
Data i miejsce urodzenia

10 lutego 1947
Podegrodzie

Zawód, zajęcie

himalaista
wspinacz

Walenty Fiut (ur. 10 lutego 1947 w Podegrodziu[1]) – polski himalaista

Życiorys

Z wykształcenia jest historykiem sztuki, pracował jako dyrektor zakładu opiekuńczo-leczniczego w Grzybowie[1].

W latach 70. XX wieku wspinał się w Alpach, Kaukazie, Pamirze, Andach[1]. W lipcu 1976 uczestniczył w wyprawie w Hindukusz, tam zdobył szczyty Kohe Keshni Khan (6743 m) - z Ryszardem Szafirskim i Krzysztofem Żurkiem, wchodząc nową drogą północną ścianą oraz Kohe Szachaur (7084) - z Krzysztofem Żurkiem i Andrzejem Osiką - było to III wejście środkowym filarem ściany północnej[2]. W 1978 razem z Andrzejem Czokiem, Januszem Skorkiem i Janem Wolfem dokonał pierwszego polskiego zimowego przejścia północnej ściany Eigeru[3]. W 1979 próbował wytyczyć nową drogę na Dhaulagiri[1]. W 1980 uczestniczył w zimowej wyprawie na Mount Everest, która zakończyła się pierwszym zimowym wejściem na najwyższy szczyt Ziemi przez Krzysztofa Wielickiego i Leszka Cichego[1]. W lipcu 1984 zdobył Broad Peak (8051 m) - z Januszem Majerem, Ryszardem Pawłowskim i Krzysztofem Wielickim[4]. W 1985 uczestniczył w I Śląskiej Wyprawie na południową ścianę Lhotse. Tam doszedł do wysokości 8200 m[5]. W 1987 ponownie wziął udział w wyprawie na południową ścianę Lhotse, został wówczas ranny w lawinie[6].

Przypisy

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.