Walenty Dec
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

14 lutego 1851
Grębów

Pochodzenie

polskie

Data i miejsce śmierci

5 czerwca 1938
Kraków

Instrumenty

organy

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor, organista, pedagog

Walenty Dec (ur. 14 lutego 1851 w Grębowie[1], zm. 5 czerwca 1938 w Krakowie) – polski kompozytor, organista, profesor Konserwatorium Krakowskiego i animator życia muzycznego, członek Wydziału Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” w Krakowie w 1889 roku[2].

Życiorys

Syn Franciszka i Heleny[1]. Pochodził z rodziny o szwedzkich korzeniach. Wychowany we Lwowie, tam też rozpoczął edukację muzyczną. Od 1873 r. prowadził chór w Teatrze im. hr. Skarbka we Lwowie. Studiował w Krakowie (od 1875 r. ?), w szkole Towarzystwa Muzycznego kompozycję i teorię u Władysława Żeleńskiego oraz grę na organach u Wincentego Richlinga. Naukę ukończył ok. 1887 r. W latach 1895-1928 w Konserwatorium Towarzystwa Muzycznego nauczał gry na organach. Był również korepetytorem chóru Opery Krakowskiej, założycielem chóru męskiego i mieszanego, członkiem Polskiego Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” w którym także zorganizował i prowadził chór. Był też kierownikiem Chóru im. św. Wojciecha przy Kościele św. Anny w Krakowie, prowadził Chór Drukarzy. Od 1890 do końca życia pracował jako kantor w Katedrze Królewskiej na Wawelu kierując chórem i dbając o oprawę uroczystości kościelnych. Nauczał muzyki i śpiewu w gimnazjach Św. Anny i Św. Jana. Był członkiem m.in. Polskiego Związku Pedagogów w Krakowie.

Pozostawił po sobie stosunkowo niewielki dorobek, przede wszystkim muzykę organową Preludia (najbardziej znane i cenione) i sakralną, m.in. opracowania pieśni kościelnych, polskich kolęd i pastorałek na chór męski, używane przez chóry jeszcze do niedawna i wydane drukiem przed II wojną światową. Skomponował cztery msze wielogłosowe, o zachowawczym charakterze (był jednym z wyznawców stylu palestrinowskiego, stile antico) na organy i chór, z czego tylko jedna z nich ukazała się drukiem – oparta na pieśni Bogurodzica Msza d-moll op. 16 na chór męski i organy "Missa in honorem B. Mariae Virginis Immaculatae" Op. 16, dedykowana Władysławowi Bandurskiemu (w niektórych źródłach biograficznych mylnie podana jako Es-dur, na chór a capella). Większość jego dorobku pozostała w rękopisach i jest dziś zapomniana, choć w użytku są jeszcze jego pieśni, obecne w kościelnych śpiewnikach i nadal wydawane.

Kompozycje

  • "Missa in honorem B. Mariae Virginis Immaculatae" Op. 16 na chór męski i organy
  • Kolędy w opracowaniu na chór męski
  • Preludia na organy

Bibliografia

Przypisy

  1. 1 2 Stanisław Łoza (red.), Czy wiesz kto to jest?, (Przedr. fotooffs., oryg.: Warszawa : Wydaw. Głównej Księgarni Wojskowej, 1938.), Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe : na zam. Zrzeszenia Księgarstwa, 1983, s. 136.
  2. ↑ Pamiętnik Sokoła Krakowskiego 1885-1896, Kraków 1896, s. 34.

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.