Wacław Zawadzki
„Puchatek”
Data i miejsce urodzenia

30 listopada 1899
Warszawa

Data i miejsce śmierci

28 lipca 1978
Warszawa

Zawód, zajęcie

antykwariusz

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski

Wacław Zawadzki, pierwotnie Józef Lewin-Łaski, ps. „Puchatek” (ur. 30 listopada 1899 w Warszawie[1], zm. 28 lipca 1978 w Warszawie) – polski literat[2], bibliofil, historyk, członek Komitetu Obrony Robotników i Komitetu Samoobrony Społecznej „KOR”.

Życiorys

Działacz PPS, za działalność w niej więziony przed I wojną światową na Cytadeli, ochotnik w wojnie polsko-bolszewickiej w 1920. W okresie międzywojennym studiował historię oraz prowadził antykwariat wysyłkowy.

W czasie II wojny światowej znalazł się w getcie warszawskim. Organizował tam tajne nauczania oraz kolportaż podziemnej prasy. W 1942 w getcie zginęła jego żona, on sam, wraz z córką, opuścił potajemnie getto w styczniu 1943. Po zakończeniu wojny nie powrócił do nazwiska rodowego, pozostając przy wynikającym z dokumentów używanych w czasie okupacji.

Od 1945 do 1948 był dyrektorem Spółdzielni Wydawniczej „Wiedza”. Należał do PPS (wydalony w 1948), a w latach 1956-1967 do PZPR. Został usunięty z partii w związku z podpisaniem listu w obronie Leszka Kołakowskiego. Od 1955 pracował w Państwowym Instytucie Wydawniczym, gdzie zajmował się przede wszystkim edycją pamiętników, m.in. w serii Biblioteka Pamiętników Polskich i Obcych. Był także tłumaczem. W latach 70. zaangażował się w działania opozycji. Był sygnatariuszem Listu 59 przeciwko zmianom w konstytucji i członkiem KOR (od 30 października 1976) i KSS KOR. Należał do Polskiego PEN Clubu i Związku Literatów Polskich.

Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 133-4-10)[2].

Prace edytorskie

  • Daniel Chodowiecki: 64 reprodukcje (1953)
  • Pamiętniki dekabrystów. T. 3, Sprawy dekabrystowskie w pamiętnikarstwie polskim (1960)
  • Polska Stanisławowska w oczach cudzoziemców. T. 1 i 2 (1963)
  • Longin Pantielejew Wspomnienia (1964)
  • Antoni Rolle Gawędy historyczne (1966)
  • Antoni Rolle Sylwetki literackie (1966)
  • August Iwański Pamiętniki 1832-1876 (1968)
  • Karol Frankowski Moje wędrówki po obczyźnie (1973)
  • Gottlieb Langner Pamiętnik dorożkarza warszawskiego: 1832-1857 (1975)
  • Anthelme Brillat-Savarin Fizjologia smaku albo Medytacje o gastronomii doskonałej (1977)

Odznaczenia

23 września 2006 Prezydent RP Lech Kaczyński odznaczył pośmiertnie Wacława Zawadzkiego Krzyżem Komandorskim Orderem Odrodzenia Polski „za wybitne zasługi dla niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej, za działalność na rzecz przemian demokratycznych w kraju”[3].

Życie prywatne

Jego córką była Wiktoria Śliwowska.

Przypisy

  1. ↑ Polscy pisarze współcześni. Informator 1944-1970, opracował Lesław M. Bartelski, Warszawa 1972
  2. 1 2 Cmentarz Stare Powązki: W. KAZIMIERZ KORCZAK, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-06-21].
  3. ↑ Spotkanie po latach – uroczystości z okazji 30-lecia KOR w Pałacu Prezydenckim. 2006-09-23. [dostęp 2011-01-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-26)].

Bibliografia

  • Polscy pisarze współcześni. Informator 1944-1970, opracował Lesław M. Bartelski, Warszawa 1972
  • Gazeta Wyborcza Duży Format nr 37/698, 18 IX 2006.
  • Dokumenty Komitetu Obrony Robotników i Komitetu Samoobrony Społecznej „KOR”, wstęp i opracowanie Andrzej Jastrzębski, wyd. PWN i Aneks, Warszawa 1994, str.724 (tam nekrolog)
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.