Wacław Radziwinowicz
Ilustracja
Wacław Radziwinowicz (2023)
Data i miejsce urodzenia

1953
Olsztyn

Zawód, zajęcie

dziennikarz, publicysta

Alma Mater

Wyższa Szkoła Pedagogiczna w Olsztynie, Uniwersytet Warszawski

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski

Wacław Radziwinowicz (ur. 1953 w Olsztynie) – polski dziennikarz prasowy, publicysta i reportażysta.

Życiorys

Absolwent II Liceum Ogólnokształcącego im. Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego w Olsztynie[1]. Ukończył studia w zakresie filologii polskiej w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Olsztynie, następnie studia dziennikarskie na Uniwersytecie Warszawskim. W 1992 stanął na czele regionalnego oddziału „Gazety Wyborczej” w Olsztynie, w 1997 został stałym korespondentem tego dziennika w Rosji[2].

Specjalizuje się w publicystyce poświęconej rosyjskiej polityce i społeczeństwu. W grudniu 2015 cofnięto jego akredytację dziennikarską i nakazano opuszczenie Rosji w ciągu 30 dni[3].

Publikacje książkowe

  • Gogol w czasach Google'a. Korespondencje z Rosji 1998–2012, Agora, Warszawa 2013 (nominowana do Nagrody Literackiej Nike 2014[4])
  • Soczi. Igrzyska Putina, Agora, Warszawa 2014
  • Crème de la Kreml. 172 opowieści o Rosji, Agora, Warszawa 2016
  • Putin, car Atlantydy. Droga do wielkiej wojny, Agora, Warszawa 2023.

Odznaczenia i nagrody

W 2014 został przez prezydenta Bronisława Komorowskiego odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[5]. W tym samym roku otrzymał Nagrodę im. Dariusza Fikusa[6]. W 2016 został laureatem nagrody MediaTory w kategorii NawigaTOR[7].

Przypisy

  1. ↑ Absolwenci – 1972. zso1.olsztyn.pl. [dostęp 2015-03-11].
  2. ↑ Wacław Radziwinowicz. conradfestival.pl. [dostęp 2015-03-11].
  3. ↑ Korespondent „Gazety Wyborczej” Wacław Radziwinowicz zostanie wydalony z Rosji. wirtualnemedia.pl, 18 grudnia 2015. [dostęp 2022-02-19].
  4. ↑ Nike 2014. nike.org.pl. [dostęp 2015-07-06].
  5. ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 7 maja 2014 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2014 r. poz. 741).
  6. ↑ Wacław Radziwinowicz laureatem Nagrody im. Dariusza Fikusa 2014. pressclub.pl. [dostęp 2015-03-11].
  7. ↑ Nagrody MediaTory 2016 rozdane. Wśród laureatów dziennikarze „Gazety Wyborczej”. wyborcza.pl, 3 grudnia 2016. [dostęp 2016-12-27].
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.