porucznik saperów | |
Data i miejsce urodzenia |
27 marca 1897 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
10 maja 1922 |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | |
Jednostki | |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Wacław Konopko (ur. 27 marca 1897 w Dobruszu, zm. 10 maja 1922 Wilnie) – żołnierz armii rosyjskiej, Wojska Polskiego na Wschodzie, oddziałów kresowej samoobrony, oficer Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej, kawaler Orderu Virtuti Militari.
Życiorys
Urodził się w rodzinie Stanisława i Marii z Mazurskich. Absolwent gimnazjum w Wilnie, student Instytutu Technologicznego w Piotrogrodzie. W kwietniu 1916 wcielony do armii rosyjskiej[1]. W 1917 przeszedł do I Korpusu Polskiego gen. Józefa Dowbora Muśnickiego i otrzymał przydział do pułku ułanów dowodzonego przez płk. Bolesława Mościckiego. Po rozwiązaniu korpusu wstąpił do oddziałów samoobrony kresowej i bronił Wilna przed oddziałami Armii Czerwonej.
Już w szeregach 13 pułku Ułanów Wileńskich walczył na frontach wojny polsko-bolszewickiej[1]. W 1920 został adiutantem w 3 pułku saperów. W lipcu 1920 podczas obrony Wilna, w ogniu walk ulicznych wycofał bez strat 2 kompanię wraz z taborami. Pod Kowalami na czele 2 kompanii bronił odcinka przed liczniejszymi oddziałami nieprzyjaciela. W wyniku walki został ranny. Za bohaterstwo w walce odznaczony został Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari[1].
3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu porucznika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 i 142. lokatą w korpusie oficerów inżynierii i saperów[2]. Siedem dni później zginął w wypadku samochodowym w Wilnie, pochowany Na Rossie[1].
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari nr 5538 – pośmiertnie 4 sierpnia 1922[3]
- Krzyż Walecznych
Przypisy
- 1 2 3 4 Polak (red.) 1991 ↓, s. 72.
- ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 236.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 41 z 27 października 1922 roku, s. 806.
Bibliografia
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2020-03-31].
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
- Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792 – 1945. T. 2/1. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1991. ISBN 83-900510-0-1.