Włodarz – zarządca odpowiedzialny przed właścicielem majątku ziemskiego za jego stan lub w ograniczonym zakresie osoba odpowiedzialna za stan prac w polu.
W XI i XII wieku włodarze kierowali dworami panującego, następnie także innych panów feudalnych zarządzając ośrodkami włości składających się z kilku wsi. W okresie późniejszym (do XIX) włodarze byli wybierani przez właścicieli dóbr ziemskich z chłopów i odpowiadali za stan prac polowych w folwarkach[1].
Przypisy
- ↑ Tadeusz Łepkowski, Słownik historii Polski, Warszawa 1973, s. 483.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.