Władysław Strumiło
Władysław Strumiło
Data i miejsce urodzenia

9 sierpnia 1949
Słobódka

Data i miejsce śmierci

30 sierpnia 1996
Ostrowiec

Zawód, zajęcie

dziennikarz, tłumacz

Alma Mater

Instytut Języków Obcych w Mińsku

Władysław Strumiło (ur. 9 sierpnia 1949 we wsi Słobódka w pobliżu Ostrowca na Białorusi, zm. 30 sierpnia 1996 w Ostrowcu na Białorusi) – polski dziennikarz i tłumacz działający na Litwie.

Życiorys

Po ukończeniu z wyróżnieniem szkoły średniej w Ostrowcu, w latach 1967-1972 studiował w Mińsku w Instytucie Języków Obcych uzyskując dyplom tłumacza-referenta języka niemieckiego i angielskiego. Bezpośrednio po studiach, w latach 1972-1973 pracował jako tłumacz na budowie elektrowni atomowej w Greifswaldzie na terenie ówczesnego NRD. Następnie w latach 1973-1981 pracował w Wilnie w polskojęzycznym dzienniku „Czerwony Sztandar”. Następnie w latach 1981-1992 pracował w Państwowym Radiu Litewskim w redakcji przygotowującej audycję w języku polskim[1]. Od roku 1988, kiedy dotychczasowy kierownik Romuald Mieczkowski zaczął pracę w litewskiej telewizji, Strumiło został kierownikiem polskiej redakcji[2]. Po wymuszonym odejściu z radia pracował także na Uniwersytecie Polskim w Wilnie i Wileńskiej Pomaturalnej Szkole Rolniczej, gdzie wykładał język niemiecki. Równolegle przygotowywał wiele tłumaczeń z języka niemieckiego[1]. W latach 1995-1996 był redaktorem naczelnym tygodnika Związku Polaków na Litwie „Nasza Gazeta”.

W końcu lat 80. XX w. znalazł się w dwunastoosobowej grupie osób, które w dniu 5 maja 1988 roku zainicjowały powołanie Stowarzyszenia Społeczno-Kulturalnego Polaków na Litwie (SSKPL)[3]. Po przekształceniu SSKPL w Związek Polaków na Litwie (ZPL) był członkiem Zarządu Głównego ZPL[1].

W ramach pracy dziennikarskiej zajmował się między innymi pisaniem reportaży z terenu szeroko pojętej Wileńszczyzny, które publikował w cyklu „Tu była Polska”. Na IV Światowym Forum Mediów Polonijnych w Tarnowie otrzymał główną nagrodę za wspomniany cykl[4]. Po jego śmierci teksty te zebrano razem i opublikowano w ramach Biblioteki „Magazynu Wileńskiego”[5].

Zmarł 30 sierpnia 1996 roku w Ostrowcu na Białorusi, został pochowany na cmentarzu w Słobódce.

Przypisy

  1. 1 2 3 Wileńska encyklopedia 1939-2005, opracował Mieczysław Jackiewicz, Warszawa 2007, s. 560-561
  2. ↑ A. Srebrakowski, Polacy w Litewskiej SRR 1944-1989, Toruń 2001
  3. ↑ J. Sienkiewicz, Poznajmy się. Stowarzyszenie Społeczno-Kulturalne Polaków na Litwie przy Litewskim Funduszu Kultury, „Czerwony Sztandar” 1988, nr 117, s. 4; A. Srebrakowski, Polacy w Litewskiej SRR 1944-1989, Toruń 2001, s. 293
  4. ↑ Czesława Paczkowska, Żeby pamiętali..., „Tygodnik Wileńszczyzny” 2016, nr 35 z 1-7 września
  5. ↑ Władysław Strumiło, Tu była Polska, Wilno-Warszawa 1998

Bibliografia

  • Czesława Paczkowska, Żeby pamiętali..., „Tygodnik Wileńszczyzny” 2016, nr 35 z 1-7 września.
  • Jan Sienkiewicz, Poznajmy się. Stowarzyszenie Społeczno-Kulturalne Polaków na Litwie przy Litewskim Funduszu Kultury, „Czerwony Sztandar” 1988, nr 117, s. 4.
  • Aleksander Srebrakowski, Polacy w Litewskiej SRR 1944-1989, Toruń 2001.
  • Wileńska encyklopedia 1939-2005, opracował Mieczysław Jackiewicz, Warszawa 2007, s. 560-561.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.