Władysław Sidziński
podpułkownik piechoty podpułkownik piechoty
Data i miejsce urodzenia

25 kwietnia 1887
Sidzina

Data śmierci

6 listopada 1962

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

PKU Sieradz

Stanowiska

komendant PKU

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Krzyż Niepodległości Krzyż Walecznych (1920–1941) Złoty Krzyż Zasługi (II RP) Krzyż Zasługi Wojskowej z Mieczami Medal Zasługi Wojskowej „Signum Laudis” z Mieczami Krzyż Wojskowy Karola Krzyż Pamiątkowy Mobilizacji 1912–1913

Władysław Sidziński vel Torba[uwaga 1] (ur. 25 kwietnia 1887 w Sidzinie, zm. 6 listopada 1962) – podpułkownik piechoty Wojska Polskiego, działacz niepodległościowy.

Życiorys

Urodził się 25 kwietnia 1887 we wsi Sidzina, w rodzinie Stanisława i Agnieszki z domu Hardek[2][3][4][5].

Po odbyciu jednorocznej ochotniczej służby wojskowej został mianowany kadetem piechoty ze starszeństwem z 1 stycznia 1913 i przydzielony w rezerwie do c. i k. Pułku Piechoty Nr 90 w Jarosławiu. W szeregach tego oddziału wziął udział w mobilizacji sił zbrojnych Monarchii Austro-Węgierskiej, wprowadzonej w związku z wojną na Bałkanach[6], a następnie walczył na frontach I wojny światowej[7][8][9]. 18 grudnia 1914 awansował na podporucznika[10], a 1 sierpnia 1916 na porucznika rezerwy[11].

Służył w 31 Pułku Piechoty[12]. 19 sierpnia 1920 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu kapitana, w piechocie, w grupie oficerów byłej armii austriacko-węgierskiej. Pełnił wówczas służbę w Baonie Zapasowym 31 Pułku Piechoty[13]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu majora ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 336. lokatą w korpusie oficerów piechoty[14]. W lipcu tego roku został zatwierdzony na stanowisku pełniącego obowiązki dowódcy batalionu sztabowego 31 pp[15][16]. W 1924 został przesunięty na stanowisko dowódcy III batalionu[17], a w sierpniu 1927 przesunięty na stanowisko kwatermistrza[18]. 26 stycznia 1928 został mianowany podpułkownikiem ze starszeństwem z 1 stycznia 1928 i 8. lokatą w korpusie oficerów piechoty[19]. W kwietniu tego roku został przeniesiony do 81 Pułku Piechoty w Grodnie na stanowisko dowódcy II batalionu, detaszowanego w Sokółce[20][21]. W marcu 1929 został przeniesiony do kadry oficerów piechoty z równoczesnym przeniesieniem służbowym do Powiatowej Komendy Uzupełnień Sieradz na stanowisko pełniącego obowiązki komendanta[22]. W marcu 1932 został zatwierdzony na stanowisku komendanta PKU[23][24]. Z dniem 1 lipca 1935 został zwolniony z zajmowanego stanowiska i skierowany na dwumiesięczny urlop, a z dniem 31 sierpnia tego roku przeniesiony w stan spoczynku[25][26]. Zmarł 6 listopada 1962 i został pochowany na cmentarzu Rakowickim[27].

Ordery i odznaczenia

9 maja 1938 Komitet Krzyża i Medalu Niepodległości ponownie rozpatrzył wniosek, lecz Krzyża Niepodległości z Mieczami nie przyznał[2].

austriackie

Uwagi

  1. 11 października 1922 otrzymał zezwolenie na zmianę nazwiska rodowego „Torba” na nazwisko „Sidziński”[1].

Przypisy

  1. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 59 z 30 grudnia 1922, s. 953.
  2. 1 2 3 Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-11-25].
  3. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-11-25].
  4. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-11-25].
  5. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-11-25].
  6. Schematismus 1914 ↓, s. 373, 559.
  7. Ranglisten 1916 ↓, s. 450.
  8. Ranglisten 1917 ↓, s. 602.
  9. 1 2 3 4 Ranglisten 1918 ↓, s. 763.
  10. Ranglisten 1916 ↓, s. 180.
  11. Ranglisten 1917 ↓, s. 168.
  12. Spis oficerów 1921 ↓, s. 110, 921.
  13. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 32 z 25 sierpnia 1920, s. 769.
  14. Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 32.
  15. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 22 z 22 lipca 1922, s. 548.
  16. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 215, 402.
  17. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 200, 346.
  18. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 22 z 25 sierpnia 1927, s. 261.
  19. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 28 stycznia 1928, s. 19.
  20. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 26 kwietnia 1928, s. 137.
  21. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 95, 167.
  22. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 12 marca 1929, s. 90.
  23. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 23 marca 1932, s. 226.
  24. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 21, 523.
  25. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 10 z 4 lipca 1935, s. 85, 103.
  26. Jarno 2001 ↓, s. 171, wg autora obowiązki komendanta PKU pełnił do 1936.
  27. Lokalizator grobów. Zarząd Cmentarzy Komunalnych w Krakowie. [dostęp 2023-11-25].
  28. M.P. z 1933 r. nr 255, poz. 273.
  29. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-11-25].
  30. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 19 marca 1934, s. 106.
  31. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 21.
  32. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 12 z 11 listopada 1935, s. 122.
  33. Schematismus 1914 ↓, s. 559.

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.