porucznik | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Przebieg służby | |
Lata służby |
ok. 1943-1945 |
Siły zbrojne | |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Władysław Młodzianowski (ur. 21 kwietnia 1925 w Łapach, zm. 29 stycznia 2018 w Braniewie) – porucznik Wojska Polskiego, uczestnik szlaku bojowego do Berlina, odznaczony Orderem Virtuti Militari.
Życiorys
Urodził się 21 kwietnia 1925 roku w Łapach w ówczesnym województwie białostockim. Jego rodzicami byli Jan i Czesława Młodzianowscy. W 1928 roku rodzina przeprowadziła się do Siemiatycz. Jego ojciec został rozstrzelany przez funkcjonariuszy NKWD w 1941 r., a rodzina została wysiedlona do Nowosybirska, a następnie rzekami Ob i Parabiel w głąb tajgi. Władysław Młodzianowski został skierowany do pracy przy wyrębie drzew. W 1943 roku zgłosił do Wojska Polskiego w Sielcach nad Oką. Ukończył szkołę podoficerską i przebył szlak bojowy do Berlina[1].
W 1947 roku osiedlił się w Braniewie i mieszkał tam do końca życia. Podjął pracę w Miejskim Zakładzie Budynków, w którym kierował grupą remontowo-budowlaną. Brał udział w odbudowie Braniewa i okolic. Przeprowadzał m.in. remonty oraz odbudowy takich obiektów jak: Dom Kultury przy ul. Przemysłowej, przedwojenny basen miejski przy ul. Olsztyńskiej, katedra we Fromborku, kościół św. Trójcy przy ul. Kościuszki w Braniewie, kaplica klasztorna „Regina Coeli” klasztoru Zgromadzenia Sióstr św. Katarzyny w Braniewie, kościół św. Krzyża, dworzec kolejowy, kamienice w Braniewie[1].
26 grudnia 1951 roku poślubił Janinę, z domu Założyńską. Mieli dwójkę dzieci[1].
Był członkiem Zarządu Związku Kombatantów RP i Byłych Więźniów Politycznych[1].
Odznaczenia
Odznaczony został m.in.[1]: