pułkownik piechoty | |
Data i miejsce urodzenia |
13 sierpnia 1877 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
27 stycznia 1938 |
Przebieg służby | |
Lata służby |
1895–1927 |
Siły zbrojne | |
Jednostki | |
Stanowiska |
komendant PKU |
Główne wojny i bitwy |
wojna rosyjsko-japońska |
Odznaczenia | |
Władysław Włodzimierz Antoni Młocki[uwaga 1] herbu Prawdzic (ur. 13 sierpnia 1877 w Dyneburgu, zm. 27 stycznia 1938 w Piotrkowie) – pułkownik piechoty Wojska Polskiego.
Życiorys
Urodził się 13 sierpnia 1877 w Dyneburgu, w rodzinie Zygmunta i Pelagii z Grynkowskich[1][2]. Dzieciństwo spędził w Piotrkowie, gdzie uczęszczał do gimnazjum[1]. W 1895 wstąpił do armii rosyjskiej i został wcielony do 28 Połockiego Pułku Piechoty, który wówczas stacjonował w Piotrkowie i wchodził w skład 7 Dywizji Piechoty[1]. W następnym roku został skierowany do Odeskiej Szkoły Junkrów Piechoty[1], a po jej ukończeniu wrócił do macierzystego pułku[3]. Walczył na wojnie rosyjsko-japońskiej, a później został przeniesiony do Odessy[1]. Prawdopodobnie służył w 59 Lubelskim Pułku Piechoty w Odessie, należącym do 15 Dywizji Piechoty. W czasie I wojny światowej walczył przeciwko Niemcom w szeregach 225 Akermańskiego Pułku Piechoty, który został sformowany na bazie 59 Lubelskiego Pułku Piechoty. Dowodził 3. batalionem. Awansował na podpułkownika. W 1917 służąc w sztabie rosyjskiej 166 Dywizji Piechoty miał przyczynić się do jej przeformowania w 4 Dywizję Strzelców Polskich[1].
W czasie wojny z bolszewikami i po jej zakończeniu był kolejno dowódcą: Powiatu Etapowego Kowel[4], III Brygady Etapowej[5] i Odcinka Kordonowego „Grodno”. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu pułkownika ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 84. lokatą w korpusie oficerów piechoty[6]. W listopadzie tego roku, po zlikwidowaniu DOKord. Grodno, został przydzielony do Rezerwy Oficerów Sztabowych Dowództwa Okręgu Korpusu Nr III[7]. 23 maja 1923 został przydzielony do Powiatowej Komendy Uzupełnień Modlin na stanowisko komendanta[8]. We wrześniu tego roku został przydzielony do Powiatowej Komendy Uzupełnień Piotrków na stanowisko komendanta[9][10]. Z dniem 30 września 1927 został przeniesiony w stan spoczynku[11]. W 1934, jako oficer stanu spoczynku pozostawał w ewidencji PKU Piotrków. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr IV. Był wówczas „przewidziany do użycia w czasie wojny”[12]. 22 lutego 1937 Komitet Krzyża i Medalu Niepodległości odrzucił wniosek o nadanie mu tego odznaczenia „z powodu braku pracy niepodległościowej”[2]. Mieszkał w Piotrkowie przy ul. Krakowskiej 24[2]. Na emeryturze był prezesem miejscowej Ligi Morskiej i Kolonialnej oraz członkiem Zarządu Oddziału Piotrkowskiego Polskiego Towarzystwa Krajoznawczego[1].
Zmarł 27 stycznia 1938 w Piotrkowie[13]. Został pochowany z honorami wojskowymi w niedzielę 30 stycznia 1938 na tamtejszym cmentarzu rzymskokatolickim[14]. Był żonaty, miał syna[15].
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Walecznych
- Order Świętego Włodzimierza 4 stopnia z mieczami i kokardą – 25 października 1916[16]
- Order Świętej Anny 2 stopnia z mieczami – 23 sierpnia 1916[16]
- Order Świętego Stanisława 2 stopnia z mieczami – 18 czerwca 1916[16]
- Order Świętej Anny 3 stopnia z mieczami i kokardą – 8 marca 1915[16]
Uwagi
- ↑ W ewidencji Armii Imperium Rosyjskiego figurował jako „Млоцкий Владислав-Владимир-Антон Сигизмундович”.
Przypisy
- 1 2 3 4 5 6 7 M. R. Witanowski. Ś.p. pułkownik Władysław Młocki. „Ziemia”. 4, s. 87, kwiecień 1938. Warszawa..
- 1 2 3 Kartoteka personalno-odznaczeniowa. WBH. [dostęp 2021-09-09]..
- ↑ Ogólny spis oficerów 1909 ↓, s. 212.
- ↑ Odziemkowski 2014 ↓, s. 77.
- ↑ Wyszczelski 2006 ↓, s. 175.
- ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 20.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 44 z 18 listopada 1922, s. 833.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 358, 396, 1472.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 57 z 30 sierpnia 1923, s. 538.
- ↑ Jarno 2001 ↓, s. 170.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 19 z 22 lipca 1927, s. 215.
- ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 323, 908.
- ↑ Nekrolog. „Dziennik Piotrkowski”. 29, s. 1, 1938-01-29. Piotrków..
- ↑ Ś.p. pułk. Wł. Prawdzic Młocki. „Dziennik Piotrkowski”. 33, s. 8, 1938-02-02. Piotrków..
- ↑ Podziękowanie. „Dziennik Piotrkowski”. 35, s. 8, 1938-02-04. Piotrków..
- 1 2 3 4 Памяти героев Великой войны 1914–1918 : Поиск героев войны : Млоцкий Владислав Сигизмундович. Управление Министерства обороны Российской Федерации по увековечению памяти погибших при защите Отечества. [dostęp 2021-09-09]. (ros.).
Bibliografia
- Общий список офицерским чинам русской императорской армии. Составлен по 1-е января 1909 г.. Sankt Petersburg: Drukarnia Wojskowa, 1909.
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2023-10-30].
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, 1934.
- Witold Jarno: Okręg Korpusu Wojska Polskiego nr IV Łódź 1918-1939. Łódź: Wydawnictwo „Ibidem”, 2001. ISBN 83-88679-10-4.
- Janusz Odziemkowski. Użycie batalionów etapowych i wartowniczych wojsk polskich w walkach w Galicji, na Wołyniu i Lubelszczyźnie, 11 lipca – 1 września 1920 roku. „Przegląd Historyczno-Wojskowy”. 3 (249), 2014. Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej. ISSN 1640-6281.
- Lech Wyszczelski: Wojsko Polskie w latach 1918–1921. Warszawa: Wydawnictwo Neriton, 2006. ISBN 83-89729-56-3.