Węgorz japoński
Anguilla japonica[1]
Temminck & Schlegel, 1846[2]
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Gromada

promieniopłetwe

Rząd

węgorzokształtne

Rodzina

węgorzowate

Rodzaj

Anguilla

Gatunek

węgorz japoński

Synonimy
  • Anguilla angustidens Kaup 1856
  • Anguilla breviceps Chu & Jin 1984
  • Anguilla manabei Jordan 1913
  • Anguilla nigricans Chu & Wu 1984
  • Anguilla remifera Jordan & Evermann, 1902
  • Anguilla sinensis McClelland 1844
  • Muraena pekinensis Basilewsky 1855
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Węgorz japoński[4] (Anguilla japonica) – ryba z rodziny węgorzowatych (Anguillidae).

Występowanie

W zlewisku Morza Japońskiego: Japonia, Tajwan, Korea, Chiny. Również północne Filipiny.

Opis

Osiąga długość do 1,5 m i masę ciała do 0,75 kg.

Rozród

Jesienią spływają rzekami do morza i po przebyciu kilku tysięcy kilometrów odbywają tarło w głębinach Oceanu Spokojnego na zboczach podmorskiej góry Suruga w pobliżu Wysp Mariańskich. Wylęgnięte larwy, leptocefale, przez 6 miesięcy dryfują z ciepłym Prądem Kuro Siwo z powrotem w kierunku kontynentu azjatyckiego. Sezon rozrodczy trwa od kwietnia do grudnia.

Obserwacje japońskich ichtiologów prowadzone na tarłowisku tego węgorza, stwierdzają okresowe pojawianie się kilkudniowych leptocefali w rytm miesiąca synodycznego (zwanego też miesiącem księżycowym). Uznaje się to za dowód, że węgorze japońskie mają swój kalendarz rozrodu i odbywają tarło tylko jeden raz na miesiąc księżycowy.

Znaczenie gospodarcze

Silnie rozwinięta sztuczna hodowla. Roczna produkcja Chin, Japonii i Korei wynosi ponad 100 tys. ton. Hodowlany może osiągnąć masę ciała ponad 1 kg. W ostatnich latach wielkość produkcji mocno spada z przyczyny coraz to mniejszych odłowów naturalnego narybku niezbędnego do produkcji. W następstwie nastąpił silny wzrost importu z Europy narybku węgorza europejskiego zwanego montee. Spowodowany tym ostry wzrost ceny montee, po roku 2000, jest główną przyczyną trudności z zakupem narybku węgorza europejskiego do celów zarybieniowych w Polsce. Podobnie jak węgorz europejski zagrożony wyginięciem.

W kuchni japońskiej zwany unagi uchodzi za przysmak. Z ekstraktu kości (ryba kostnoszkieletowa) węgorza japońskiego wytwarza się tutaj napój 'na upały'. W medycynie chińskiej służy do wytwarzania tranu.

Przypisy

  1. ↑ Anguilla japonica, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. ↑ Temminck, C. J. & H. Schlegel. 1846. Pisces, Fauna Japonica Parts 10-14: 173-269.
  3. ↑ Anguilla japonica, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  4. ↑ Krystyna Kowalska, Jan Maciej Rembiszewski, Halina Rolik Mały słownik zoologiczny, Ryby, Wiedza Powszechna, Warszawa 1973

Bibliografia

  • Environmental Biology of Fishes Number 3 / March, 2003
  • Discovery of the spawning area for Japanese eel, Nature 356, 789 – 791 30 April 1992
  • Cultured Aquatic Species Information Programme Anguilla japonica
  • Fishbase
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.