Virtual Analog (VA) – metoda cyfrowego realizowania subtraktywnej syntezy dźwięku, opracowana przez firmę Clavia w 1995 r.

W syntezie VA wszystkie sprzętowe bloki syntezatora, takie jak filtr czy oscylator, zastąpione zostały algorytmami. Celem tejże technologii jest emulacja działania tradycyjnych analogowych syntezatorów, poprzez zastosowanie układów DSP.

Do jednego z pierwszych instrumentów, którego tor syntezy oparty był o tę technikę, należy model Nord Lead firmy Clavia. Obecnie synteza Virtual Analog wykorzystywana jest w bardzo szerokim zakresie, również w oprogramowaniu komputerowym. Postęp dokonujący się w tej dziedzinie ma na celu jak największe zbliżenie się do specyfiki działania obwodów analogowych.

Zalety i wady syntezy VA

Zalety:

  • niższe koszty produkcji w porównaniu do układów analogowych,
  • stabilność parametrów syntezy,
  • mała awaryjność.

Wady

  • możliwe występowanie aliasingu,
  • sztuczność dźwięku określana jako „zimno”,
  • przewidywalność efektu.

Przykłady syntezatorów VA

Sprzętowe:

  • Access Virus,
  • Alesis Ion,
  • Clavia Nord Modular G1, G2,
  • Korg Prophecy,
  • Novation K-Station,
  • Roland JP-8000,
  • Waldorf Q,
  • Yamaha AN1x.

Programowe:

  • Novation V-Station,
  • Superwave P8,
  • Synth1.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.