Vincent V. Severski
Ilustracja
Imię i nazwisko

Włodzimierz Sokołowski

Data i miejsce urodzenia

4 października 1956
Warszawa

Narodowość

polska

Dziedzina sztuki

literatura

Epoka

powieść sensacyjna

Ważne dzieła
  • Nielegalni
  • Niewierni
  • Nieśmiertelni
  • Niepokorni
Odznaczenia
Legionista Legii Zasługi (USA)
Strona internetowa

Vincent Viktor Severski, właśc. Włodzimierz Sokołowski[1][2] (ur. 4 października 1956 w Warszawie[3]) – polski pisarz, funkcjonariusz Służby Bezpieczeństwa (Departament I MSW), Urzędu Ochrony Państwa (Zarząd Wywiadu) i Agencji Wywiadu, emerytowany pułkownik.

Życiorys

Syn Aleksego i Lucyny[4]. Jego przodkowie pochodzą z Wilna i nieistniejącej obecnie wsi Rejszaliszki, gdzie rodzina od strony babki przez wiele pokoleń aż do czasu II wojny światowej zamieszkiwała dwór[5]. Studiował prawo na Uniwersytecie Warszawskim. W 1981 obronił pracę magisterską na temat Kryminalistyczna problematyka alibi[6].

Był funkcjonariuszem wywiadu PRL i III RP, pełnił służbę wywiadowczą 26 lat, z czego prawie połowę poza Polską (m.in. w Ambasadzie w Sztokholmie)[7][4]. Był szkolony w Studium Podyplomowym Ośrodka Kształcenia Kadr Wywiadu w Starych Kiejkutach w okresie 24 sierpnia 1981 do 15 lipca 1982[7]. Po 1990 przeszedł przeszkolenie w USA przez CIA. W Agencji Wywiadu doszedł do stanowiska dyrektora biura[8].

Pracę zaczął w 1982 w Wydziale XI Dep. I MSW (dywersji ideologicznej). Zajmował się rozpoznaniem osobowym działalności obcych służb specjalnych prowadzących dywersję ideologiczną skierowaną na Polskę oraz rozpracowaniem NSZZ „Solidarność”. W czerwcu 1989 zaangażowany był w organizację wyborów[9]. W 1990 został pozytywnie zweryfikowany i zwolniony z pracy w wywiadzie. Na początku lat 90. XX w. został ponownie przyjęty do służby. Uczestniczył wedle swoich słów w ok. 140 przedsięwzięciach operacyjnych w prawie 50 państwach. Zna biegle trzy języki (angielski, rosyjski i szwedzki)[10]. Odszedł ze służby w AW w 2007 na własną prośbę, w stopniu pułkownika[3]. Następnie rozpoczął karierę pisarską. Jego książki sprzedały się w nakładzie ponad 500.000 egzemplarzy[11].

Nagrody i wyróżnienia

Wielokrotnie odznaczany i wyróżniany przez władze Polski oraz Izraela i Wielkiej Brytanii, Legionnaire Legion of Merit przyznany przez prezydenta USA Baracka Obamę[2].

Twórczość

  • 2011 – Nielegalni. Warszawa: Wydawnictwo Czarna Owca, 2011. ISBN 978-83-7554-296-7. (pol.).
  • 2012 – Niewierni. Warszawa: Wydawnictwo Czarna Owca, 2012. ISBN 978-83-7554-646-0. (pol.).
  • 2014 – Nieśmiertelni. Warszawa: Wydawnictwo Czarna Owca, 2014. ISBN 978-83-7554-983-6. (pol.).
  • 2016 – Niepokorni. Warszawa: Wydawnictwo Czarna Owca, 2016. ISBN 978-83-8015-622-7. (pol.).
  • 2018 – Zamęt (cykl Sekcja t.1). Warszawa: Wydawnictwo Czarna Owca, 2018. ISBN 978-83-8015-999-0. (pol.).
  • 2019 – Odwet (cykl Sekcja t.2). Warszawa: Wydawnictwo Czarna Owca, 2018. ISBN 978-83-8143-004-3. (pol.).
  • 2019 – Christine Powieść o Krystynie Skarbek. Warszawa: Wydawnictwo OsnoVa, 2019. ISBN 978-83-6627-503-4. (pol.).
  • 2021 – Nabór (cykl Sekcja t.3). Warszawa: Wydawnictwo Czarna Owca, 2021. ISBN 978-83-8143-383-9. (pol.).
  • 2022 – Plac Senacki 6 PM. Warszawa: Wydawnictwo Czarna Owca, 2022. ISBN 978-83-8143-996-1. (pol.).
  • 2023 – Dystopia (cykl Sekcja t. 4), Wydawnictwo Czarna Owca, Warszawa 2023, ISBN 978-83-8252-637-0.

Przypisy

  1. ↑ Zastrzeżony znak towarowy nr 408916, Vincent V. Severski, właściciel Włodzimierz Sokołowski, data zgłoszenia 2013-01-07, https://web.archive.org/web/20140219162242/http://bazy.uprp.pl/.
  2. 1 2 Odznaczenie Legion of Merit dla Włodzimierza Sokołowskiego. Vincent V. Severski.
  3. 1 2 Vincent V. Severski – biografia. lubimyczytac.pl. [dostęp 2012-11-04].
  4. 1 2 Biuletyn Informacji Publicznej Instytutu Pamięci Narodowej [online], katalog.bip.ipn.gov.pl [dostęp 2018-12-22].
  5. ↑ Jacek Jan Komar: Vincent V. Severski: Litwa nigdy nie była przedmiotem zainteresowania naszego wywiadu.. pl.delfi.lt. [dostęp 2012-11-04].
  6. ↑ Sylwester Latkowski: Rozrachunek ze służbą – cała rozmowa z autorem powieści „Nielegalni”. latkowski.com. [dostęp 2012-11-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-03-22)].
  7. 1 2 Wojciech Czuchnowski, Vincent V. Severski: Nielojalny może być ten czy inny rząd. My oficerowie jesteśmy lojalni wobec państwa [online], wyborcza.pl, 21 kwietnia 2018 [dostęp 2018-08-22] (pol.).
  8. ↑ Anita Czupryn, Vincent V. Severski: W czasach tak wielkiego kryzysu wywiad działa na najwyższych obrotach [online], Polska Times, 28 marca 2020 [dostęp 2020-03-29].
  9. ↑ Juliusz Ćwieluch: Wirus w służbach. Polityka. [dostęp 2012-11-04].
  10. ↑ Grzegorz Chlasta, Jak się pan właściwie nazywa? – W tej chwili Severski... [Wywiad z b. oficerem wywiadu] [online], gazeta.pl, 7 grudnia 2012 [dostęp 2018-08-22] (pol.).
  11. ↑ Vincent V. Severski będzie gościem Grandy [online], Zupełnie Inna Opowieść, 19 września 2018 [dostęp 2018-12-22] (pol.).

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.