Very Mercenary
Wykonawca albumu studyjnego
The Herbaliser
Wydany

1 kwietnia 1999 (digital download),
19 kwietnia 1999 (CD, LP)

Gatunek

electronica, hip-hop, trip hop, downtempo, jazz-hop

Długość

68:34

Wydawnictwo

Ninja Tune

Producent

Jake Wherry, Ollie Teeba, Malachi

Oceny
Przejdź do sekcji „Odbiór”
Album po albumie
Blow Your Headphones
(1997)		 Very Mercenary
(1999)		 Session One
(2000)

Very Mercenary – trzeci album studyjny brytyjskiego zespołu The Herbaliser, wydany 1 kwietnia 1999 roku w Wielkiej Brytanii nakładem wytwórni Ninja Tune jako digital download (16 plików MP3 lub WAV[1] oraz 19 kwietnia jako CD[2] oraz płyta winylowa (2LP)[3].

21 kwietnia wydana została, tylko w Japonii, nakładem miejscowej wytwórni, Toy’s Factory EP-ka pod tym samym tytułem (wydawnictwo winylowe 12", 33 ⅓ RPM), zawierająca kilka utworów z albumu[4].

Album

Historia i muzyka

Pomysł Very Mercenary polegał na połączeniu tego, co zespół robił na żywo, z tym co tworzył w studiu. Jak wyjaśniał jeden z członków duetu, Ollie Teeba, fani The Herbaliser wielokrotnie podchodzili do nich w trakcie koncertów z pytaniami dlaczego ich występy na żywo brzmią inaczej niż nagrania studyjne. Biorąc to uwagę muzycy postanowili tym razem użyć rzeczywistych instrumentów do tworzenia własnych samplingów, a nie jedynie fragmentów muzycznych stworzonych przez innych. Do realizacji albumu zaprosili szereg muzyków, w tym The Easy Access Orchestra (do aranżacji), saksofonistę Chrisa Bowdena i multiinstrumentalistę Kaidiego Tathama[5].

Lista utworów

Personel

Lista według Discogs[2]

  • autorzy: Jake Wherry (utwory: 2 do 7, 9 do 13, 15, 16), Malachi (utwory: 5, 9, 11), Ollie Teeba (utwory: 2 do 7, 9 do 13, 15, 16), Tsidi Ibrahim (utwory: 2, 13)
  • produkcja: Jake Wherry (utwory: 2 do 7, 9 to 13, 15, 16), Malachi (utwory: 5, 11), Ollie Teeba (utwory: 2 do 7, 9 do 13, 15, 16)
  • Ollie Teeba – scratching (utwory: 2 do 5, 7, 9 do 11, 13, 16)
  • Jake Wherry – nagrywanie, gitara basowa (utwór 10)
  • artyści gościnni: Andy Hamill – kontrabas (utwory: 3, 6, 15, 16), DJ JaySki – scratching (utwór 4), Kaidi Tatham – pianino elektryczne (utwór 6), organy, organy Hammonda, klawinet (utwór 15), The Easy Access Orchestra – aranżacje na rogi (utwory 9, 15), Ralph Lamb – trąbka, skrzydłówka (utwory 9, 15), Andy Ross – saksofon, flet, śpiew (utwory 9, 15), Chris Bowden – saksofon (utwór 15), Micky Moody Jr. – perkusja (utwór 15), Patrick Dawes – instrumenty perkusyjne (utwór 15)

Pozostałe informacje

  • Ollie Teeba, Openmind – design, szata graficzna
  • Harriet Fuller, Olly Wietzl – zdjęcia

EP

Lista według Discogs[4]:

A1. When I Shine
featuring Bahamadia
A2. Wall Crawling Giant Insect Breaks
A3. Road Of Many Signs
featuring Dream Warriors
remiks DJ Yas
B1. Starlight
featuring Roots Manuva
B2. Road Of Many Signs
featuring Dream Warriors
B3. Road Of Many Signs (DJ Yas Remix-Instrumental)
remiks DJ Yas

Odbiór

Opinie krytyków

Oceny łączne
Publikacja Ocena
Album of the Year 61/100[6]
Recenzje
Publikacja Ocena
AllMusic 4/5 gwiazdek[7]:
Pitchfork 4.2/10[8]

Jake Wherry i DJ Ollie Teeba połączyli nouveau-soul, acid-jazzowe breaki i wygładzone hip-hopowe groove’y, aby stworzyć genialny album, który powinien przynieść im szacunek w hip-hopowej społeczności.

Lewis Braden, CMJ New Music Report[9]

Album otrzymał średnią ocenę 61 na 100 na podstawie 2 recenzji krytycznych w zestawieniu Album of the Year[6].

Keith Farley z AllMusic jest zdania, że Very Mercenary „działa na terytorium szpiegowskiego funku z lat 60. w stopniu niespotykanym w dyskografii grupy” kładąc zarazem nacisk na triphopowe brzmienie z oldschoolową wyrazistością. „Trochę mniej niezbędna niż ich poprzednia, ale naprawdę solidna płyta” – podsumowuje autor[7].

Ryan Schreiber z Pitchforka zarzuca muzykom, że szereg ich utworów jest podobnych do tych stworzonych przez innych (jak „Moon Sequence”, brzmiący – jego zdaniem „podejrzanie podobnie” do „Miami Vice Theme” Jana Hammera czy „Starlight” – „ściągnięty wprost” z „Mr. Brubaker's Strawberry Alarm Clock” Neotropic). Dając albumowi 4,2 punkta (z 19) ostrzega: „jeśli rozważasz wybranie czegoś z wytwórni Ninja Tune, proszę, dla własnego dobra, omijaj Herbaliser”[8].

Listy tygodniowe

1999
Kraj Lista Pozycja
Wielka Brytania UK Independent Albums 19[10]

Przypisy

  1. ↑ Very Mercenary by The Herbaliser. theherbaliser.bandcamp.com. [dostęp 2024-05-01]. (ang.).
  2. 1 2 3 The Herbaliser – Very Mercenary. Discogs. [dostęp 2024-05-01]. (ang.).
  3. 1 2 The Herbaliser – Very Mercenary. Discogs. [dostęp 2024-05-01]. (ang.).
  4. 1 2 The Herbaliser – Very Mercenary EP. Discogs. [dostęp 2024-05-03]. (ang.).
  5. ↑ The Herbaliser – Biography. Resident Advisor. [dostęp 2024-05-01]. (ang.).
  6. 1 2 Album of the Year: The Herbaliser – Very Mercenary. Album of the Year. [dostęp 2024-05-01]. (ang.).
  7. 1 2 Keith Farley: Very Mercenary – The Herbaliser. AllMusic. [dostęp 2024-05-01]. (ang.).
  8. 1 2 Ryan Schreiber: Very Mercenary: The Herbaliser. Pitchfork. [dostęp 2024-05-01]. (ang.).
  9. ↑ Lewis Braden. HERBALISER Very Mercenary. „CMJ New Music Report”. Nr 5. 58 (615), s. 134, April 1999. New York: CMJ Network, Inc.. ISSN 0890-0795. [dostęp 2024-05-01]. (ang.).
  10. ↑ Official Charts Company: Official Independent Albums Chart: 25 April 1999 - 1 May 1999. officialcharts.com. [dostęp 2024-05-01]. (ang.).

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.