Kariera klubowa

Wychowanek klubów Piszczik Kirowabad i Trudowi Rezerwy Charków (od 1983). W 1985 rozpoczął karierę piłkarską w Majaku Charków, skąd po pół roku przeniesiony do Metalista Charków, występującej w Wyższej Lidze ZSRR. W 1987 powrócił do Azerbejdżanu, gdzie został piłkarzem głównej drużyny republiki Neftçi PFK. Po rozpadzie ZSRR przeszedł na początku 1992 roku do Spartaka Moskwa, a latem 1992 do Dinama Moskwa. Z 16 golami zdobył tytuł króla strzelców (Jurij Matwiejew strzelił więcej od niego – 20 goli, ale on w drugiej części występował w drużynie, walczącej w grupie spadkowej). W końcu 1992 roku wyjechał do Hiszpanii, gdzie występował w klubach Real Betis i Albacete Balompié. Udana kariera w Hiszpanii została przerwana z powodu kontuzji, którą naniósł piłkarz Tenerife Jokanović (złamał mu dwa palce na nodze). Przez pięć miesięcy leczył się, a jego klub spadł do Segundo. Najpierw Qasımov odmówił gry w 2. dywizji, ale po spędzeniu sześciu miesięcy bez występów, zgodził się na opcję z klubem Segundo Écija Balompié^[1]. W 1997 przeniósł się do portugalskiej Vitórii Setúbal. Po dwóch sezonach odszedł do drugoligowego Imortalu, gdzie zakończył karierę piłkarską w 2001 roku. Pozostał na stałe mieszkać w Hiszpanii.

Kariera reprezentacyjna

W składzie juniorskiej reprezentacji ZSRR do lat 16 zdobył tytuł mistrza Europy. W latach 1994–1998 wystąpił w 14 meczach reprezentacji Azerbejdżanu.

Sukcesy klubowe

• mistrz Rosji: 1992

Sukcesy reprezentacyjne

• mistrz Europy U-16: 1985

Sukcesy indywidualne

• król strzelców Mistrzostw Rosji: 1992 (16 goli – bez grupy spadkowej)

Odznaczenia

• tytuł Mistrza Sportu ZSRR