Václav Hanka
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

10 czerwca 1791
Hořiněves

Data i miejsce śmierci

12 stycznia 1861
Praga

Dziedzina sztuki

językoznawca, pisarz, pedagog

Ważne dzieła
podpis
Dom rodzinny Václava Hanki
Grób Hanki na Cmentarzu Wyszehradzkim

Václav Hanka (bądź według rosyjskiego wzoru Váceslav Váceslavič) (ur. 10 czerwca 1791 we wsi Hořiněves, zm. 12 stycznia 1861 w Pradze) – czeski pisarz, językoznawca i pedagog akademicki.

Życiorys

Po ukończeniu gimnazjum w Hradcu Králové (1809) rozpoczął studia teologiczne w Pradze. W latach 1813–1814 studiował prawo w Wiedniu.

16 września 1817 roku ogłosił odkrycie XIII/XIV-wiecznego rękopisu. Miejscem znaleziska miała być wieża kościelna w mieście Dvůr Králové nad Labem. Rękopis został opublikowany w 1818 pod tytułem Rękopis królowodworski. Podejrzewano, że to sam Hanka był jego autorem, wspólnie z Josefem Lindą. Na temat rękopisu wydał kilka prac. Ci sami autorzy byli twórcami innej mistyfikacji – Rękopisu zielonogórskiego. Pochodzący rzekomo z IX wieku rękopis miał zostać odnaleziony pod koniec 1818 roku na zamku Zelená Hora koło Nepomuka[1].

Od 1819 roku pracował w Czeskim Muzeum, a w 1822 roku został jego bibliotekarzem.

W wyniku językoznawczego sporu z Františkiem Palackým, Hanka przeprowadził reformę ortografii języka czeskiego (wprowadził v zamiast w, au zamiast ou). Zasady ortograficzne wywodził z założeń opracowanych przez Josefa Dobrovského, u którego studiował filologię.

W 1848 roku został wykładowcą slawistyki na Uniwersytet Karola w Pradze. W tym samym roku został wybrany do dwunastoosobowego Komitetu Przygotowawczego Zjazdu Słowiańskiego[2].

Zmarł 12 stycznia 1861 roku w Pradze.

Twórczość

Poezja

  • Dvanáctero písní,
  • Hankovy písně (1815) – poszerzone wydanie Dvanáctero písní.

Literatura naukowa

  • Stará pověst o Strojmírovi a Griseldě,
  • Sbírka nejdávnějších latinsko–českých slovníků,
  • Přehled pramenů právních v Čechách,
  • Mluvnice čili soustava českého jazyka podle Josefa Dobrovského,
  • Slovanská mluvověda,
  • Petrohradská legenda o svatém Václavu,
  • České mince korunovační.

Manuskrypty

  • Rękopis królowodworski (1817) – wspólnie z Josefem Lindą,
  • Rękopis zielonogórski (1818 publikacja 1822) – wspólnie z Josefem Lindą.

Przekłady

  • Krátká historie slovanských národů,
  • Prostonárodní srbská Musa do Čech převedenou – nieprecyzyjny przekład serbskich piosenek,
  • Dějiny české v kamenopisně vyvedených obrazech (1824),
  • Krakováčky, aneb písně národní polské.

Przypisy

  1. ↑ J. Skowronek, M. Tanty, T. Wasilewski: Słowianie południowi i zachodni VI – XX wiek. s. 241.
  2. ↑ J. Skowronek, M. Tanty, T. Wasilewski: Słowianie południowi i zachodni VI – XX wiek. s. 280.

Bibliografia

  • F. Gabriel: Hankova aféra s Májovým snem. Praga: 1932.
  • J. Kočí: České národní obrození. Praga: 1978.
  • J. Skowronek, M. Tanty, T. Wasilewski: Słowianie południowi i zachodni VI – XX wiek. Wyd. 1. Warszawa: Książka i Wiedza, 2005. ISBN 83-05-13401-6.
  • J. Strzelczyk: Mity, podania i wierzenia dawnych Słowian. Poznań: Rebis, 2007. ISBN 978-83-7301-973-7.

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.