Uszkodzenie w kierunku bezpiecznym (ang. fail-safe) – zasada projektowania układu (regulacji, wykonywania, sterowania), aby po uszkodzeniu samoczynnie przechodził w stan bezpieczniejszy[1].
Przykładem zastosowania „fail-safe” w automatyce jest utrzymywanie prętów kontrolnych reaktora jądrowego w stanie podniesionym przy pomocy elektromagnesów. Gdy z jakiegokolwiek powodu w obwodzie elektromagnesu zabraknie prądu, pręty opadną do rdzenia wygaszając reaktor, niezależnie od woli i intencji operatora[1].
Zobacz też
Przypisy
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.