Ustilago hordei
Ilustracja
Teliospory (3) i objawy głowni zwartej u owsa (1) i jęczmienia (2)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

głowniaki

Rząd

głowniowce

Rodzina

głowniowate

Rodzaj

głownia

Gatunek

Ustilago hordei

Nazwa systematyczna
Ustilago hordei (Pers.) Lagerh.
Mitt. bad. bot. Ver. (59): 70 (1889)

Ustilago hordei (Pers.) Lagerh.) – gatunek grzybów z rodziny głowniowatych (Ustilaginaceae)[1]. Wywołuje chorobę jęczmienia o nazwie głownia zwarta jęczmienia[2].

Systematyka i nazewnictwo

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Ustilago, Ustilaginaceae, Ustilaginales, Ustilaginomycetidae, Ustilaginomycetes, Ustilaginomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Po raz pierwszy takson ten zdiagnozowany został w 1801 r. przez Ch.H. Persoona jako Uredo segetum a hordei. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1889 r. N.G. Lagerheim, przenosząc go do rodzaju Ustilago[1].

Synonimy nazwy naukowej[3]:

  • Erysibe vera a hordei (Pers.) Wallr. 1833
  • Peziza decipiens Wallr. 1833
  • Tapesia decipiens (Wallr.) Sacc. 1889
  • Uredo carbo DC. 1815
  • Uredo hordei (Pers.) Mussat 1900
  • Uredo segetum a hordei Pers. 1801
  • Ustilago carbo (DC.) Tul. & C. Tul. 1847
  • Ustilago decipiens (Wallr.) Liro 1924
  • Ustilago hordei Bref. 1895
  • Ustilago hordei (Pers.) Kellerm. & Swingle 1890
  • Ustilago hordei (Pers.) Lagerh. 1889 f. hordei
  • Ustilago hordei (Pers.) Lagerh. 1889 var. hordei
  • Ustilago kolleri Wille 1893
  • Ustilago segetum var. hordei (Pers.) Rabenh. 1856)

Cykl rozwojowy

Teliospory z zakażonych ziaren jęczmienia dostają się do zdrowych nasion zazwyczaj podczas młocki. Po zasianiu takich zakażonych ziaren w glebie z teliospor rozwija się 4-komórkowa przedgrzybnia, a na niej sporydia. Dochodzi w nich do plazmogamii sąsiednich komórek, w wyniku czego powstaje dwujądrowa grzybnia (dikarion). Infekuje ona kiełki jęczmienia gdy osiągają długość około 5 cm, a następnie rośnie wraz ze wzrostem rośliny. Przerasta cała długość pędu nadziemnego i silnie rozrasta się w zawiązkach kłosków. Kłoski ulegają zniszczeniu, a całą ich zawartość wypełniają grube strzępki grzybni rozpadające się na teliospory. Są one oliwkowobrunatne, grubościenne, gładkie i prawie kuliste. Mają średnicę 6–8,5 μm[2].

Przypisy

  1. 1 2 3 Index Fungorum. [dostęp 2016-07-23]. (ang.).
  2. 1 2 Selim Kryczyński, Zbigniew Weber (red.), Fitopatologia, t. 2. Choroby roślin uprawnych, Poznań: Powszechne Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 2011, ISBN 978-83-09-01077-7.
  3. ↑ Species Fungorum. [dostęp 2016-07-23]. (ang.).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.