Usama an-Nudżajfi
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1956
Mosul

spiker Izby Reprezentantów Iraku
Okres

od 2010
do 2015

Przynależność polityczna

Iracki Ruch Narodowy

Poprzednik

Fu’ad Masum

Następca

Salim al-Dżuburi

Usama an-Nudżajfi (ur. w 1956 w Mosulu) – iracki polityk.

Życiorys

Jest sunnitą[1]. Pochodzi z zamożnej i ustosunkowanej politycznie rodziny z północnego Iraku. Jego ojciec był prawnikiem, a od 1951 do 1953 deputowanym do parlamentu irackiego, matka zaś pracowała jako dyrektor szkoły. Usama an-Nudżajfi z wykształcenia jest inżynierem elektrykiem[2], ukończył studia na Uniwersytecie w Mosulu[3]. Od 1978 do 1990 pracował w irackim ministerstwie energetyki[3]. Od 1991 zajmował się prowadzeniem rodzinnego gospodarstwa i hodowlą koni arabskich[2].

W życie polityczne zaangażował się w 2005[2]. W tym samym roku został ministrem przemysłu w irackim rządzie tymczasowym[3]. Negatywnie oceniał projekt nowej konstytucji Iraku[1]

Przed wyborami parlamentarnymi w Iraku w 2010 bracia Usama i Asil an-Nudżajfi przystąpili do tworzonej przez byłego premiera Iraku Ijada Allawiego koalicji o nazwie Iracki Ruch Narodowy[4]. An-Nudżajfi był jednym z jej liderów[5][6]. Usama an-Nudżajli zdobył mandat w Mosulu, uzyskując blisko 275 tys. głosów[2]. Po wyborach Usama an-Nudżajfi został przewodniczącym (spikerem) niższej izby irackiego parlamentu - Rady Reprezentantów[2]. Opowiadał się za decentralizacją władzy w Iraku, którą, podobnie jak inny lider Irackiego Ruchu Narodowego Tarik al-Haszimi uważał za nieodzowną dla powstrzymania dążeń lidera irackich szyitów Nuriego al-Malikiego do władzy autorytarnej[6].

Podczas pierwszej wizyty w Stanach Zjednoczonych jako przewodniczący parlamentu irackiego, an-Nudżajfi odmówił złożenia wieńca na Grobie Nieznanych Żołnierzy w Airlington, twierdząc, że Amerykanie odgrywali w Iraku rolę nie wyzwolicieli, a okupantów. Podczas wizyty w Iranie wziął udział w pogrzebie matki gen. Ghasema Solejmaniego[7]. 28 kwietnia 2012 an-Nudżajfi brał udział w spotkaniu przywódców irackiej opozycji, podczas którego wystosowano jej żądania wobec rządu al-Malikiego. Narada nie miała jednak praktycznych skutków politycznych[8] z powodu wewnętrznych sporów w Irackich Ruchu Narodowym[9].

Wobec wewnętrznych konfliktów w Irackim Bloku Narodowym (który ostatecznie rozpadł się w 2012) an-Nudżajfi utworzył własną koalicję Zjednoczeni (Sojusz Obywatelski)[7]. Weszło do niej dziesięć partii tworzonych przez sunnitów, zarówno religijnych, jak i świeckich[10]. W wyborach parlamentarnych w Iraku w 2014 uzyskała ona czwarty wynik i zdobyła 23 mandaty w Radzie Reprezentantów[11]. An-Nudżajfi zadeklarował, że nie będzie ubiegał się o powtórny wybór na spikera parlamentu, jeśli nowego rządu nie będzie tworzył Nuri al-Maliki[12]. Ostatecznie na stanowisku tym zastąpił go Salim al-Dżuburi[13], zaś an-Nudżajfi został jednym z trzech wiceprezydentów Iraku (obok Ijada Allawiego i Nuriego al-Malikiego). Stanowisko to zostało w sierpniu 2015 zlikwidowane z inicjatywy premiera Hajdara al-Abadiego[13], czemu an-Nudżajfi bezskutecznie się sprzeciwiał, deklarując równocześnie, że popiera wysiłki premiera w zakresie walki z korupcją[14].

Przypisy

  1. 1 2 People's Daily Online -- Iraqi official expects nothing to new constitution. en.people.cn. [dostęp 2015-11-09].
  2. 1 2 3 4 5 John Leland, Duraid Adnan. Iraq’s Parliament Speaker Was Tested on First Day. „The New York Times”, 2010-11-12. ISSN 0362-4331. [dostęp 2015-11-09].
  3. 1 2 3 Sunni Arab MP Osama al-Nujaifi named Iraqi parliament speaker. now.mmedia.me. [dostęp 2015-11-09].
  4. ↑ Dodge 2012 ↓, s. 151-152.
  5. ↑ Opposition? What opposition? The incredible shrinking Iraqiya party. Niqash. [dostęp 2015-11-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-08)].
  6. 1 2 Dodge 2012 ↓, s. 164.
  7. 1 2 Osama Al-Nujaifi: Iraq's Future President?. ASHARQ AL-AWSAT. [dostęp 2015-11-09]. (ang.).
  8. ↑ Dodge 2012 ↓, s. 167.
  9. ↑ Dawisha 2013 ↓, s. 365.
  10. ↑ Ahmed Ali: IRAQ’S PROVINCIAL ELECTIONS AND THEIR NATIONAL IMPLICATIONS. [dostęp 2015-11-09]. (ang.).
  11. ↑ Iraq elections: Maliki's State of Law 'wins most seats'. BBC News. [dostęp 2015-11-09]. (ang.).
  12. ↑ Iraq: Nujaifi says won’t seek new term as speaker if Maliki drops premiership bid. ASHARQ AL-AWSAT. [dostęp 2015-11-09]. (ang.).
  13. 1 2 Iraq reforms: Parliament backs PM Haider al-Abadi's plan - BBC News. BBC News. [dostęp 2015-11-09]. (ang.).
  14. ↑ Iraq: Maliki, Nujaifi say PM’s decision to cancel vice president posts “unconstitutional”. ASHARQ AL-AWSAT. [dostęp 2015-11-09]. (ang.).

Bibliografia

  • A. Dawisha: Iraq. A Political History. Princeton: Princeton University Press, 2013. ISBN 978-0-691-15793-1. OCLC 858726588. (ang.).
  • T. Dodge: Iraq: from war to a new authoritarianism. London & New York: The International Institute for Strategic Studies, 2012. ISBN 978-0-415-83485-8. OCLC 824827947. (ang.).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.