Urycz
Ilustracja
Widok wsi z cerkwią św. Mikołaja
Państwo

 Ukraina

Obwód

 lwowski

Rejon

skolski

Populacja (2001)
• liczba ludności


305

Kod pocztowy

82612

Położenie na mapie obwodu lwowskiego
Mapa konturowa obwodu lwowskiego, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Urycz”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, blisko lewej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Urycz”
Ziemia49°10′55″N 23°24′20″E/49,181944 23,405556

Urycz (ukr. Урич) – wieś w rejonie skolskim obwodu lwowskiego Ukrainy. Wieś liczy 305 mieszkańców i podlega podhorodeckiej silskiej radzie.

Położenie

Wieś leży w górnej części doliny niewielkiego potoku zwanego Uryczanka, wpadającego niżej, na terenie Podhorodec, do Stryja jako jego lewobrzeżny dopływ. Otaczają ją sięgające wysokości 800-880 m n.p.m. góry, należące do pasma Beskidów Skolskich. Część z nich, na północ od wsi, obejmuje Park Narodowy Beskidy Skolskie.

Historia

Wieś została założona w 1369. W II Rzeczypospolitej do 1934 samodzielna gmina jednostkowa, następnie należała do zbiorowej wiejskiej gminy Podhorodce[1]. Początkowo w powiecie skolskim, a od 1932 w powiecie stryjskim w woj. stanisławowskiem[2]. Po wojnie wieś została odłączona od Polski i włączona do Ukraińskiej SRR.

22 września 1939 podczas kampanii wrześniowej oddział Wehrmachtu dokonał zbrodni wojennej na wziętych do niewoli od 73 do 100 żołnierzach 4. pułku Strzelców Podhalańskich. Niemcy zamknęli wrota, oblali stodołę benzyną lub naftą, po czym podpalili za pomocą granatów ręcznych. Niemal wszyscy jeńcy spłonęli żywcem; uciekających z płonącej stodoły ostrzelano z karabinów maszynowych. Według IPN niemieccy żołnierze, którzy dokonali zbrodni, byli wspomagani przez bliżej niezidentyfikowanych ukraińskich nacjonalistów.

W latach 1939–1945 członkowie OUN-UPA zamordowali tutaj w różnych okolicznościach 93 Polaków[3].

W centrum wsi znajduje się drewniana cerkiew Św. Mikołaja z 1911 r.

Miejsce, gdzie stał zamek Tustań

W pobliżu wsi, około 1 km powyżej cerkwi znajduje się rezerwat (Dierżawnyj istoryko-kulturnyj zapowidnik "Tustań") z interesującymi formacjami skalnymi i ruinami zamku Tustań[4]. Uryckie skały opisał Zygmunt Kaczkowski w swojej powieści Olbrachtowi rycerze.

Poniżej cerkwi znajduje się izba pamięci z eksponatami z wykopalisk archeologicznych i opisem historii zamku Tustań.

Przypisy

  1. ↑ Dz.U. z 1934 r. nr 68, poz. 628
  2. ↑ Dz.U. z 1932 r. nr 6, poz. 37
  3. ↑ Henryk Komański, Szczepan Siekierka, Eugeniusz Różański, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w Województwie Stanisławowskim 1939-1946, Wrocław: ALTA 2, 2008, s. 586, ISBN 978-83-85865-13-1, OCLC 261139661.
  4. ↑ Olbrzymie skały w Uryczu i legendarny zamek Tustan obok Drohobycza. „Wschód”. Nr 107, s. 8, 4 grudnia 1938.

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.