wieś | |
Rzeka Liwiec w Urlach | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2021) |
462[1] |
Strefa numeracyjna |
25 |
Kod pocztowy |
05-281[2] |
Tablice rejestracyjne |
WWL |
SIMC |
0673383[3] |
Położenie na mapie gminy Jadów | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego | |
Położenie na mapie powiatu wołomińskiego | |
52°31′03″N 21°37′09″E/52,517500 21,619167[4] |
Urle – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie wołomińskim, w gminie Jadów[3][5].
W latach 1930–1939 siedziba gminy Urle. W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie siedleckim.
Wieś została założona w drugiej połowie XVIII w. na uroczysku Orle w Puszczy Kamienieckiej[6]. Od połowy XIX w była to popularna miejscowość letniskowa, położona nad rzeką Liwiec, w pobliżu Łochowa i Tłuszcza. Przystanek kolejowy obsługiwany obecnie przez Koleje Mazowieckie na linii kolejowej nr 6 Zielonka – Kuźnica Białostocka, powstały po otwarciu Kolei Warszawsko-Petersburskiej w 1862 r. pomagał w rozwoju tego letniska.
Urle, wieś, pow. radzymiński. Na obszarze lasów przyległych do tej wsi a stanowiących własność hr. Zamojskiego [...], pobudowano wille i domki przeznaczone na letni pobyt mieszkańców Warszawy. Kolej warsz.-petersburska, której tor przecina te lasy, urządziła tu przystanek zw. Platformą hr. Zamojskiego, odl. 45 wiorst od Warszawy. Około 4000 osób zamieszkuje tu w letnich miesiącach.
W XX w. powstały tu ośrodki wypoczynkowe Telewizji, Telekomunikacji, PKP.
Na terenie miejscowości powstało w 2002 roku Liceum Ogólnokształcące im. Bitwy Warszawskiej 1920 roku. Jest to jedyna w Powiecie Wołomińskim i jedna z nielicznych w Polsce koedukacyjna szkoła o charakterze wojskowym[8].
Urle leżą w otoczeniu lasów sosnowych, od wschodu ich granicą jest rzeka Liwiec. Do ciekawych miejsc we wsi należy usytuowana na skraju lasu przy ul. 1 Maja symboliczna mogiła żołnierzy francuskich zmarłych tu w 1945 roku. Obok niej znajduje się samotna mogiła Włocha Danilo Slaviero, również symboliczna. W latach 60 XX w. ich szczątki przeniesiono w bliżej nieznane miejsce (jest prawdopodobne, że po ekshumacji wróciły do ojczystych krajów). Do Urli przywieziono na początku 1945 jeńców z wyzwolonych obozów jenieckich. Byli to Francuzi, Anglicy, Jugosłowianie, Grecy. Umieszczono ich w pustych wówczas domach letniskowych w celu rekonwalescencji. Część z nich nie doczekała powrotu do domów i zmarła w Urlach.[9]
W Urlach stoi kilka zabytkowych budynków drewnianych z początku XX w., kiedy to miejscowość była znanym miejscem wypoczynku.
Parafia
We wsi (a dokładnie już na terenie sąsiedniego sołectwa Borzymy przy ulicy Pięknej 8 znajduje się kościół parafialny Matki Bożej Częstochowskiej. Parafia wchodzi w skład dekanatu jadowskiego diecezji warszawsko-praskiej.
Już w końcu XIX w. hrabia Zamoyski ufundował w jednym z drewnianych domów powstającego letniska kaplicę Niepokalanego Poczęcia NMP obsługiwaną przez duchowieństwo z parafii Jadów. Od czerwca 1964 kapłan zaczął rezydować na stałe w Urlach.
W 1974 ks. Tadeusz Armijak wykorzystując pozwolenie na remont kapitalny dotychczasowej kaplicy rozpoczął budowę obecnego kościoła według przygotowanych przez siebie i parafian planów. Ponieważ został przekroczony zakres pozwolenia władze nakazały rozbiórkę postawionych murów. Dopiero wiosną 1976 uzyskano pozwolenie na dalszą budowę pod warunkiem wykonania planów. Pierwsza Msza Św. w nowej świątyni była odprawiona w uroczystość odpustową, 26 sierpnia 1977.
W 1977 został utworzony w Urlach samodzielny ośrodek duszpasterski. 9 lipca 1978 ks. Prymas Stefan Wyszyński poświęcił kościół a 15 października 1978 erygował przy nim nową parafię.
Liczba parafian: 1150
Do parafii należą następujące miejscowości: Adampol, Borzymy, Dębe Duże, Iły, Letnisko Nowy Jadów, Urle.[10]
Administratorzy parafii
- 1964–1966 – ks. Mirosław Rółkowski
- 1966–1967 – ks. Kazimierz Olszewski
- 1970 – ks. Bernard Szefler
- 1970–1978 – ks.Tadeusz Armijak
Proboszczowie parafii
- 1978–1982 – ks.Tadeusz Armijak
- 1982–1991 – ks. Kazimierz Zoch-Chrabołowski
- 1991–1993 – ks. Roman Trzciński
- 1993–2007 – ks. Kazimierz Seta
- 2007–2021 – ks. Leszek Bieńkowski
- od 2021 – ks. Paweł Trzciński
Galeria zdjęć
- Drewniana zabudowa letniskowa
- Kościół Matki Bożej Częstochowskiej
- Grób Francuzów przy drodze
- Dawny most kolejowy na rzece Liwiec
- Budowa mostu kolejowego (2015)
- Nowy most kolejowy na Liwcu
Przypisy
- ↑ Wieś Urle w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2020-04-05] , liczba ludności w oparciu o dane GUS.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1315 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- 1 2 GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 143105
- ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Tomasz Chludziński, Janusz Żmudziński "Mazowsze, mały przewodnik" Wyd. Sport i Turystyka Warszawa 1978 s. 252
- ↑ Urle, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 674 .
- ↑ Liceum Ogólnokształcące im. Bitwy Warszawskiej 1920 roku. 2010-07-14. [dostęp 2010-09-27]. (pol.).
- ↑ Miejsce pamięci w Urlach.
- ↑ Parafia Matki Bożej Częstochowskiej, Urle. [dostęp 2010-09-27]. (pol.).
Linki zewnętrzne
- Urle, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XII: Szlurpkiszki – Warłynka, Warszawa 1892, s. 818 .
- Urle, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 674 .
- Stowarzyszenie Przyjaciół Kultury w Urlach
- Portal mieszkańców oraz przyjaciół Urli i okolic. urle.info.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-21)].
- informacje o parafii na stronie diecezji warszawsko-praskiej
- Historia Urli na portalu w serwisie dawny.pl