Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
Uri Nissan Gnessin (hebr. אורי ניסן גנסין, ros. Ури Нисан Гнесин; ur. 27 października 1879 w Starodubie, zm. 5 marca 1913 w Warszawie) – żydowski pisarz, jeden z pionierów literatury nowohebrajskiej.
Życiorys
Urodził się w Starodubie w rodzinie żydowskiej, jako syn rabina. W bardzo młodym wieku opuścił dom. Studiował w wielu jesziwach, m.in. w Poczepiu. Jego wczesną hebrajskojęzyczną twórczością zainteresował się Nahum Sokołow redaktor pisma „Ha-Cefira”, który w 1889 zaprosił młodego Gnessina do Warszawy. Debiutował w 1904 zbiorem opowiadań Cienie życia. W 1906 założył hebrajski dom wydawniczy Nisjonot. W 1907 przeprowadził się do Londynu, gdzie wraz z Josefem Chaimem Brennerem redagował hebrajski periodyk „Ha'Meorer”[1]. Po pewnym czasie wyjechał do Palestyny, a w 1908 wrócił do Rosji. Później osiadł w Warszawie, gdzie zmarł na atak serca. Jego opowiadania są lekturą szkolną w Izraelu.
Pochowany jest na cmentarzu żydowskim przy ulicy Okopowej w Warszawie (kwatera 45, uliczka 9)[2][3].
Wybrana twórczość
Przypisy
- ↑ Jagielski podaje tytuł Ha'meor
- ↑ Grób Uriego Nissana Gnessina w bazie danych Cmentarza Żydowskiego przy ul. Okopowej w Warszawie
- ↑ Cmentarze m. st. Warszawy. Cmentarze żydowskie. Warszawa: Rokart, 2003. ISBN 83-916419-3-7. - tu błędnie oznaczono na mapie położenie grobu, tak jakby znajdował się on w kwaterze 51