Upiorowate
Emballonuridae
P. Gervais, 1855[1]
Ilustracja
Przedstawiciel rodziny – upiór pacyficzny (Emballonura semicaudata)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

nietoperze

Podrząd

mroczkokształtne

Nadrodzina

Emballonuroidea

Rodzina

upiorowate

Typ nomenklatoryczny

Emballonura Temminck, 1838

Podrodziny

2 podrodziny + 2 rodzaje wymarłe o statusie incertae sedis – zobacz opis w tekście

Upiorowate[2] (Emballonuridae) – rodzina ssaków z podrzędu mroczkokształtnych (Vespertilioniformes) w obrębie rzędu nietoperzy (Chiroptera) obejmująca około 50 gatunków najbardziej prymitywnych nietoperzy owadożernych.

Zasięg występowania

Upiorowate występują w tropikalnych regionach Ameryki, Afryki, Azji oraz Australii i Oceanii[3][4][5].

Wygląd

Rozpiętość skrzydeł waha się u poszczególnych gatunków od kilku do 70 cm. Upiorowate mają duże uszy i charakterystyczny wolny koniec ogona, niepołączony z błoną lotną. Aktywne nocą, żywią się owadami.

Systematyka

Do rodziny należą następujące podrodziny[6][3][2]:

Do rodziny należą również dwa wymarłe rodzaje nie sklasyfikowane w żadnej z podrodzin:

  • Pseudovespertiliavus Ravel, 2016[7] – jedynym przedstawicielem był Pseudovespertiliavus parvus Ravel, 2016
  • Tachypteron Storch, Sigé & Habersetzer, 2002[8] – jedynym przedstawicielem był Tachypteron franzeni Storch, Sigé & Habersetzer, 2002

Przypisy

  1. ↑ P. Gervais: Documents zoologiques pour servir a la monographie des chéiroptères Sud-Américains. W: F. Castelnau: Expédition dans les parties centrales de l’Amérique du Sud: de Rio de Janeiro à Lima, et de Lima au Para. T. 1: Mammifères. Cz. 2. Paris: Chez P. Bertrand, 1855, s. 49. (fr.).
  2. 1 2 Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 97-100. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  3. 1 2 C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 146–154. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
  4. ↑ F. Bonaccorso: Family Emballonuridae (Sheath-tailed Bats). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 9: Bats. Barcelona: Lynx Edicions, 2019, s. 334–373. ISBN 978-84-16728-19-0. (ang.).
  5. ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Family Emballonuridae. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-01-23]. (ang.).
  6. ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-01-05]. (ang.).
  7. ↑ A. Ravel, M. Adaci, M. Bensalah, A. Charruault, E.M. Essid, H.K. Ammar, W. Marzougui, M. Mahboubi, F. Mebrouk, G. Merzeraud, M. Vianey-Liaud, R. Tabuce & L. Marivaux. Origine et radiation initiale des chauves-souris modernes : nouvelles découvertes dans l’Éocène d’Afrique du Nord. „Geodiversitas”. 38 (3), s. 388, 2016. DOI: 10.5252/g2016n3a3. (fr.).
  8. ↑ G. Storch, B. Sigé & J. Habersetzer. Tachypteron franzeni n. gen., n. sp., earliest emballonurid bat from the Middle Eocene of Messel (Mammalia, Chiroptera). „Paläontologische Zeitschrift”. 76 (2), s. 190, 2002. DOI: 10.1007/BF02989856. (ang.).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.