| |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Obwód | |||
Rejon | |||
Populacja • liczba ludności |
| ||
Nr kierunkowy |
48351 | ||
Kod pocztowy |
243300 | ||
Tablice rejestracyjne |
32 | ||
Położenie na mapie obwodu briańskiego | |||
Położenie na mapie Rosji | |||
52°51′00″N 32°41′00″E/52,850000 32,683333 |
Uniecza (ros. Унеча) – miasto w Rosji w obwodzie briańskim, liczące około 24 tys. mieszkańców, nad Unieczą. Stolica rejonu unieckiego.
Historia
Za moment powstania miasta uznaje się utworzenie stacji kolejowej Uniecza na poleskiej linii kolejowej w 1887 r., w związku z budową połączenia kolejowego z Homla do Briańska. Osada w tym miejscu mogła jednak istnieć już wcześniej, z 1770 r. pochodzi dokument, który wymienia chutor Unieczskaja Rudnia należącą do kozackiego pułku starodubskiego i wskazuje, że została ona darowana przez Katarzynę II hrabiemu Rumiancewowi. W 1773 r. osada ta została przyłączona do wsi Czertowiczi[1]. Po dziesięciu latach od powstania stacji kolejowej Uniecza żyły przy niej tylko 82 osoby, w 1900 r. osada liczyła 250 mieszkańców, pięć lat później – ok. 360 osób, zaś w 1917 r. – 700 osób[1].
Podczas wojny domowej w Rosji w Unieczy formowane były pułki, które weszły następnie w skład 1 Ukraińskiej Dywizji Radzieckiej: Pułk Bohuński Mykoły Szczorsa[1] oraz Pułk Taraszczański Wasyla Bożenki[2]. Również w 1918 r. w miejscowości odbył się mityng, na którym zrewoltowani żołnierze niemieccy oznajmili, iż wycofują się z walki z Rosją Radziecką, co pozwoliło czerwonym w marcu 1918 r. przejąć kontrolę nad ziemią briańską[1].
Stacja i osada rozwinęły się szybko w ZSRR, w miarę rozbudowy linii kolejowych[1]. Po 1926 r. w miejscowości odnotowano 4625 mieszkańców[1]. W 1929 r., po otwarciu połączenia Orsza-Uniecza-Chutor-Michajłowski, Uniecza stała się ważnym węzłem towarowym. W 1940 r. Uniecza otrzymała prawa miejskie[1].
Uniecza pozostawała pod niemiecką okupacją od sierpnia 1941 r. do września 1943 r.[1]
Na początku XXI w. w mieście żyło 24 tys. mieszkańców[1].
W mieście znajduje się pomnik upamiętniający wyzwolenie Unieczy w 1943 r. (czołg T-34 na postumencie)[1] oraz pomnik Szczorsa[3]. Czynna jest cerkiew Zwiastowania, wzniesiona w latach 1991–1998[4].
Przypisy
- 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 Наш город [online], www.unecha.net [dostęp 2018-04-22] .
- ↑ БОЖЕНКО ВАСИЛЬ НАЗАРОВИЧ [online], resource.history.org.ua [dostęp 2019-04-09] .
- ↑ GoodPlaces [online], goodplaces.ru [dostęp 2018-04-22] [zarchiwizowane z adresu 2019-02-21] (ang.).
- ↑ Храм в честь Благовещения Пресвятой Богородицы [online], ynecha-1.cerkov.ru [dostęp 2018-04-22] (ros.).