Umajjadzka tradycja przeklinania Alego – obrzęd funkcjonujący podczas panowania sunnickiego kalifatu Umajjadów, sprawowany na osobiste polecenie jego założyciela Mu’awiji I, polegający na przeklinaniu Alego we wszystkich meczetach podczas obowiązkowych modłów piątkowych.
Tło i historia
Po śmierci Mahometa, kwestia jego sukcesji podzieliła świat muzułmański. Sunnici poparli rządy Abu Bakra, Umara i Usmana, a następnie Mu'awiji, zaś szyici pozostali wierni tradycji, która głosi, iż ostatni prorok islamu namaścił tylko Alego i jego potomków na władców i sukcesorów. Mu'awija jawnie i otwarcie wystąpił wobec kalifatu i imamatu Alego, biorąc udział w kilku konfliktach zbrojnych przeciwko niemu, np. w bitwie pod Siffin. Po śmierci ostatniego kalifa prawowiernego i pierwszego imama, Mu'awija stanął na czele nowej sunnickiej dynastii (według szyitów, uzurpował władzę należną Hasanowi). Z jego rozkazu ustanowiono tradycję przeklinania Alego podczas piątkowych modłów. Zwyczaj ten był podtrzymywany do końca dynastii Umajjadów[uwaga 1][1][2][3].
Przypisy
- ↑ Reza Shah-Kazemi: Justice and Remembrance: Introducing the Spirituality of Imam Ali. I.B.Tauris, 2007, s. 62. Dostęp 22-08-2016.
- ↑ ShiaPen: Chapter Seven: Mu’awiya instituted the bid’ah of cursing Imam Ali (as)
- ↑ Alexander Knysh: Islam in Historical Perspective., 2001. Dostęp 22-08-2016.
Uwagi
- ↑ Kwestią kontrowersyjną pozostaje dokładny okres urzędowego przeklinania. Jedne tradycje głoszą iż Alego przeklinano w Syrii (bastion Umajjadów) już za jego życia, inne iż obrzęd ustanowiono krótko po jego śmierci w 661 roku (początek dynastii Umajjadów i realnej władzy Mu’awiji I). Inną kwestią jest data zakończenia tej praktyki, jedne źródła twierdzą iż obrzęd zniesiono za panowania i z rozkazu kalifa Umar ibn Abd al-Aziza, inne że zanikł naturalnie razem z upadkiem dynastii Umajjadów w 750 roku.