ulica Paulińska
Stare Miasto
Obiekt zabytkowy nr rej. A-12 z 23 marca 1934[1]
Ilustracja
Widok na południowy zachód od skrzyżowania z ulicą Augustyna Kordeckiego.
Państwo

 Polska

Miejscowość

Kraków

Długość

300 m

Przebieg
ul. św. Stanisława
ul. Elizy Orzeszkowej
ul. Augustyna Kordeckiego
ul. Augustiańska
Położenie na mapie Krakowa
Mapa konturowa Krakowa, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „ulica Paulińska”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „ulica Paulińska”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „ulica Paulińska”
Ziemia50°02′58,0″N 19°56′20,0″E/50,049444 19,938889

Ulica Paulińska – ulica w Krakowie, w dzielnicy I, na Kazimierzu.

Łączy ulicę św. Stanisława z ulicą Augustiańską. Jest jednojezdniowa.

Historia

Ulica w obecnym kształcie została wytyczona w drugiej połowie XIX wieku w miejscu dawnej drogi biegnącej pod dawnymi murami obronnymi Kazimierza (częściowo też zachowanymi, znajdującymi się przy ulicy). Po raz pierwszy ulica została zaznaczona na planie miasta Kazimierz w 1887 jako przedłużenie ówczesnej ul. Miedzuch, miała też wspólną z nią nazwę, natomiast w 1912 ulica otrzymała nazwę ul. Dow Bera Meiselsa[2][3].

W 1917 roku Rada Miasta Krakowa nadała ulicy nazwę Paulińskiej. Decyzjata została uzasadniona tym, że ulica graniczy z jednej strony z terenem klasztoru Paulinów na Skałce[2][3].

Zabudowa

  • ul. Paulińska 2 (ul. św. Stanisława 14) – kamienica. Projektował Zygmunt Prokesz, 1929.
  • ul. Paulińska 8 – kamienica. Projektował Jozue Oberleder, 1912.
  • ul. Paulińska 14 – kamienica. Projektował Jozue Oberleder, 1912.
  • ul. Paulińska 16 – kamienica, 1912.
  • ul. Paulińska 18 – kamienica. Projektował L. Feniger, 1930[uwaga 1].
  • ul. Paulińska 20 – kamienica. Projektował Jozue Oberleder, 1914.
  • ul. Paulińska 22 – kamienica. Projektował Jozue Oberleder, 1914.
  • ul. Paulińska 26 – kamienica. Projektował Jozue Oberleder, 1918.
  • ul. Paulińska 28 – mykwa. Projektował Henryk Lamensdorf, 1913.
  • ul. Paulińska 30 – kamienica. Projekował Henryk Lamensdorf, 1911.

Opracowano na podstawie źródła: Gminnej ewidencji zabytków – Kraków[4].

Galeria

Uwagi

  1. ↑ Dokładne imię autora kamienicy nie jest znane.
  2. ↑ 3 lutego 1931 roku zostały wpisane do rejestru zabytków nieruchomych.

Przypisy

  1. ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo małopolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2024-02-12].
  2. 1 2 Paulińska, ulica. W: Nazwy ulic Krakowa. Kraków: Wydawnictwo Instytutu Języka Polskiego PAN, 1995, s. 118. ISBN 83-85579-48-6.
  3. 1 2 Paulińska, ulica. W: Encyklopedia Krakowa. Warszawa – Kraków: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000. ISBN 83-01-13325-2.
  4. ↑ Gminna ewidencja zabytków – Kraków. [w:] Biuletyn Informacji Publicznej [on-line]. bip.krakow.pl. [dostęp 2023-12-07]. (pol.).

Bibliografia

  • Paulińska, ulica. W: Nazwy ulic Krakowa. Kraków: Wydawnictwo Instytutu Języka Polskiego PAN, 1995, s. 118. ISBN 83-85579-48-6.
  • Paulińska, ulica. W: Encyklopedia Krakowa. Warszawa – Kraków: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000. ISBN 83-01-13325-2.

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.