Ulica Ostrobramska w Warszawie
Gocław, Gocławek, Grochów
Ilustracja
Ulica Ostrobramska
Państwo

 Polska

Miejscowość

Warszawa

Przebieg
światła rondo I: Mościckiego: ul. Marsa ↑,
← ul. Płowiecka →
al. gen. B. Wieniawy-Długoszowskiego
ul. Lotnicza
al. gen. B. Wieniawy-Długoszowskiego
Zajezdnia MZA „Ostrobramska”
światła ul. M. Rodziewiczówny
ul. Perkuna
ul. Tarnowiecka
ul. Osiecka
ul. Komorska
światła ← ul. Zamieniecka,
ul. gen. A. E. Fieldorfa „Nila” →
ul. Łukiska
ul. Filomatów
ul. Perkuna
ul. Budrysów
← Białowieska, ul. Poligonowa →
światła ← ul. Grenadierów, ul. Poligonowa →
ul. Międzyborska
ul. Motorowa
← ul. Kinowa,
↖ al. Stanów Zjednoczonych ↙
Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Ulica Ostrobramska w Warszawie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Ulica Ostrobramska w Warszawie”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Ulica Ostrobramska w Warszawie”
Ziemia52°14′03,6″N 21°06′08,9″E/52,234333 21,102472
Kładka pieszo-rowerowa przy ul. Ostrobramskiej

Ulica Ostrobramska – ulica w warszawskiej dzielnicy Praga-Południe.

Przebieg

Ulica jest częścią ciągu Marsa – al. Stanów Zjednoczonych. Na jej wysokości przechodzi w Trasę Łazienkowską – al. Armii Ludowej. Rozpoczyna się na rondzie Ignacego Mościckiego (skrzyżowanie z ul. Grochowską i ul. Płowiecką), i kończy na wysokości ul. Kinowej, przechodząc w aleję Stanów Zjednoczonych. Po drodze krzyżuje się m.in. z ul. gen. A.E. Fieldorfa „Nila” i Międzyborską.

Ulica została utworzona z południowej części ulicy Grenadierów (obecnie odcinek od Grenadierów w kierunku Witolińskiej)[1][2][3]. Przed wojną droga odpowiadająca jej obecnemu wschodniemu odcinkowi (za zajezdnią autobusową), wtedy poza granicami Warszawy[3], biegła po nasypie wśród mokradeł, przez wąski mostek nad kanałem[4]. W latach 1971-1974 Ostrobramska została przedłużona na zachodzie i połączona z Trasą Łazienkowską[4] podczas jej budowy. Na planie Warszawy z 1973 roku biegnie od ulicy Grenadierów do Płowieckiej[5], podczas gdy na planie z 1974 roku jest już dodany fragment od Trasy Łazienkowskiej do Grenadierów[6].

Według map drogowych wydawanych przed rokiem 2000 ulica była włączana do przebiegu Trasy Łazienkowskiej[7][8].

Od lat 70. do reformy sieci drogowej w 1985 roku ulica stanowiła część drogi międzynarodowej E8, następnie do końca 2013 roku[9] stanowiła fragment miejskiego odcinka drogi krajowej nr 2 i trasy europejskiej E30[10].

Jest kilkujezdniowa. Posiada kategorię drogi powiatowej[11], o nieustalonym numerze[12].

Pochodzenie nazwy

Nazwa związana jest z wileńską Ostrą Bramą, wewnątrz której znajduje się kaplica z obrazem Matki Boskiej Ostrobramskiej. Została nadana w okresie międzywojennym, kiedy to na splantowanym terenie byłego fortu XI carskiej twierdzy Warszawa, znajdującego się na gruntach dawnej wsi Górki Grochowskie[13], powstawało osiedle willowe (również tak nazywane[4], podobnie zresztą jak i sam teren[14][15]). Osiedlali się tam m.in. członkowie oficerskiej spółdzielni mieszkaniowej. Wielu z nich pochodziło z Wileńszczyzny. Otrzymali oni zgodę na nadawanie ulicom na osiedlu wileńskich nazw[16]. Tereny pofortowe jak i budowane na nich osiedle znajdowały się po obydwu stronach ulicy Ostrobramskiej, mniej więcej w miejscu jej przecięcia przez ulicę Łukiską[14][17][18][15][4].

Ważniejsze obiekty

Przypisy

  1. ↑ Plan Wielkiej Warszawy. Warszawa: Nakł. druk i litogr. F Kasprzykiewicza, ± 1920. [dostęp 2014-01-10].
  2. ↑ Plan m. st. Warszawy, 1:25 000. Lwów-Warszawa: Opracowanie: Instytut Kartograficzny im. E. Romera. Wydanie: Sp. Akc. Książnica-Atlas Lwów-Warszawa., 1935. [dostęp 2014-01-10].
  3. 1 2 Plan m. st. Warszawy, 1:20 000. Warszawa: Samopomoc Inwalidzka Sp. z o.o., 1934. [dostęp 2014-01-10].
  4. 1 2 3 4 Rozdział 9.1.13. Fort XI. W: Lech Królikowski: Twierdza Warszawa. Warszawa: Dom Wydawniczy Bellona, 2002, s. 243-245, 100, seria: Twierdze i Zamki w Polsce. ISBN 83-11-09356-3.
  5. ↑ Plan Warszawy. Wyd. czwarte. Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1973. [dostęp 2014-01-10].
  6. ↑ Plan Warszawy. Wyd. czwarte. Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1974. [dostęp 2014-01-10].
  7. ↑ Warszawa: plan miasta, wyd. jedenaste, Warszawa/Wrocław: Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1984.
  8. ↑ Warszawa: Atlas aglomeracji 1:20 000. Wyd. pierwsze. Warszawa: Polskie Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1996. ISBN 83-7000-086-X.
  9. ↑ Rozporządzenie Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 27 września 2013 r. w sprawie pozbawienia dróg kategorii dróg krajowych (Dz.U. z 2013 r. poz. 1153)
  10. ↑ Warszawa: atlas aglomeracji 1:20 000. Wyd. pierwsze. Warszawa: Polskie Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1996. ISBN 83-7000-086-X.
  11. ↑ Zarząd Dróg Miejskich w Warszawie: Ulice. zdm.waw.pl.
  12. ↑ Zarząd Dróg Miejskich w Warszawie, Wykaz dróg (ulic) w zarządzie ZDM (stan na dzień 01.01.2020 r.) [PDF] [online] [dostęp 2021-06-14].
  13. ↑ Andrzej Woźniak. Przedmiejskie gry i zabawy. O czasie wolnym i świętowaniu na Gocławiu w dwudziestoleciu międzywojennym. „Etnografia Polska”. XLVIII (z. 1-2), s. 221-252, 2004. Warszawa: Instytut Archeologii i Etnologii Polskiej Akademii Nauk. ISSN 0071-1861. [dostęp 2013-11-22].
  14. 1 2 Antykwariat Logos, 38 aukcja (2012 r.), poz. 449: [WARSZAWA – GROCHÓW Plan sytuacyjny wraz ze szkicem parcelacji i zabudowy terenu Oficerskiej Spółdz. Mieszkaniowej "Grochów" (...)]. Antykwariat LOGOS. [dostęp 2013-07-28].
  15. 1 2 Dekret Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 29 września 1936 r. o odstąpieniu niektórych nieruchomości państwowych. (Dz.U. z 1936 r. nr 77, poz. 541)
  16. ↑ Rozdziały: 77.Fort XI i Górki Grochowskie; 96.Prosto z Wilna; 116.Ostrobramskiej kłopotliwy awans. W: Jerzy Kasprzycki: Korzenie Miasta. Warszawskie pożegnania.. T. III Praga. Warszawa: Wydawnictwo Veda, 2004, s. 229-231, 280-281, 327-328. ISBN 978-83-61932-03-1.
  17. ↑ MAPSTER (Mapy Archiwalne Polski i Europy Środkowej), XXIII 9-B (alt. XXIII 9-Б) (1:25 000 Niemieckie mapy terenów zaboru rosyjskiego z okresu I wojny światowej). [dostęp 2013-07-01]. Cytat: Nazwa pliku: Nowogeorgijewsk-Segrshe-Warschau Bl. 40 25K 1914.jpg , godło arkusza: XXIII 9-B (XXIII 9-Б) , rok wydania: 1914 , wydawca: Kart. Abt. des stellv. Generalstabes der Armee , ze zbiorów: Archiwum Map WIG (Wojskowego Instytutu Geograficznego)
  18. ↑ Twierdza Warszawa, stan z 1909. Mapa 1:35 000. Oficyna Wydawnicza Rewasz, 2011. ISBN 978-83-62460-19-9.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.