ulica Marii Curie-Skłodowskiej
Plac Grunwaldzki
Ilustracja
jeden z budynków Uniwersytetu Medycznego
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Miejscowość

Wrocław

Długość

1 km

Przebieg
0 ul. Mikołaja Reja
światła 130 ul. Nauczycielska
światła 280 Rondo Reagana (Plac Grunwaldzki)
światła 520 ul. Cypriana Kamila Norwida
700 ul. Ignacego Łukasiewicza
(numery parzyste)
730 ul. Tytusa Chałubińskiego
750 ul. Ignacego Łukasiewicza
(numery nieparzyste)
990 Wybrzeże Stanisława Wyspiańskiego
1010 Wybrzeże Ludwika Pasteura
1030 Most Zwierzyniecki
Położenie na mapie Wrocławia
Mapa konturowa Wrocławia, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „ulica Marii Curie-Skłodowskiej”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „ulica Marii Curie-Skłodowskiej”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „ulica Marii Curie-Skłodowskiej”
Ziemia51°06′36,0″N 17°03′50,4″E/51,110000 17,064000

Ulica Marii Curie-Skłodowskiej – ulica we wrocławskich Szczytnikach, łącząca Most Zwierzyniecki z placem Grunwaldzkim, i dalej – za skrzyżowaniem z ulicami Ładną, M.Reja i B.Polaka – przechodząca w ulicę Szczytnicką.

Do połowy XIX wieku przebiegała tędy peryferyjna Szosa Swojczycka, wiodąca od centrum miasta przez Paßbrücke (tzw. "most Przepustkowy", poprzednika Mostu Zwierzynieckiego) do wsi (obecnych osiedli) Swojczyce, Dąbie, Biskupin, Sępolno i Bartoszowice. Wybudowanie w 1865 tuż za Mostem Zwierzynieckim Ogrodu Zoologicznego wywołało potrzebę uporządkowania i ułatwienia dojścia i dojazdu do tego obiektu, zatem krótko potem, w latach 1867-1869, wytyczona została tu nowa ulica.

Ulica ta, wiodąca od miasta (z zachodu – północnego zachodu) w kierunku Mostu Zwierzynieckiego i Ogrodu Zoologicznego była szeroką arterią, a wzdłuż niej znajdowały się spacerowe promenady; nazwana została Tiergartenerstraße[1]. W kolejnych latach XIX wieku, w miarę rozwoju w tym rejonie sieci ulic, wzdłuż Tiergartenerstraße powstawać zaczęły reprezentacyjne kamienice z ogródkami frontowymi po stronie południowej (nieparzystej); po stronie północnej (parzystej) wybudowany został m.in. istniejący do dziś kompleks klinik akademickich (Curie-Skłodowskiej nr 50-58).

Na zachodnim końcu ulicy (Curie-Skłodowskiej nr 1) wybudowana została w 1912 (według projektu Maxa Berga) Łaźnia Miejska, która swoją rolę publicznych zakładów kąpielowych pełniła aż do lat 80. XX wieku. Niektóre inne znajdujące się przy tej ulicy obiekty publiczne (np. archiwum państwowe, Curie-Skłodowskiej nr 12) nie zachowały się do dzisiaj, m.in. na skutek wyburzeń z 1945 roku, kiedy w osi przecinającego tę ulicę Placu Grunwaldzkiego oblężeni w Festung Breslau Niemcy postanowili utworzyć pas startowy dla samolotów.

Ulica Curie-Skłodowskiej jest de facto jedyną trasą, umożliwiającą dotarcie do centrum mieszkańcom wrocławskiej tzw. Wielkiej Wyspy[2], w związku z czym wszelkie naprawy w jej obrębie wywołują problemy z przejezdnością.

4 stycznia 2014 roku rozpoczął się długo oczekiwany kapitalny remont wschodniego odcinka ulicy[3][4], który według założeń trwać powinien osiem miesięcy. Remont ten wywołał w pierwszych dniach jego trwania spore utrudnienia komunikacyjne w tej części miasta[5].

Przypisy

  1. ↑ tzn. w wolnym tłumaczeniu "ulica Zwierzyńcowa" albo "ulica do Ogrodu Zoologicznego"
  2. ↑ wszystkie inne trasy są albo okrężne, albo nie umożliwiają jazdy samochodem
  3. ↑ odcinek zachodni wyremontowano w latach 2006-2007
  4. ↑ Elg: Ruszył remont Skłodowskiej-Curie. www.wroclaw.pl, 2014-01-04. [dostęp 2014-01-07].
  5. ↑ Przemysław Wronecki, MAW: Paraliż MPK przez remont Curie-Skłodowskiej. Tramwaje utknęły przed mostem Szczytnickim. Gazeta Wrocławska, 2014-01-07. [dostęp 2014-01-07].

Bibliografia

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.