Ulica Kołowa w Warszawie
Targówek Mieszkaniowy
Ilustracja
Ulica Kołowa róg św. Wincentego. Widok w stronę ul. Gościeradowskiej.
Państwo

 Polska

Miejscowość

Warszawa

Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Ulica Kołowa w Warszawie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Ulica Kołowa w Warszawie”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Ulica Kołowa w Warszawie”
52,27267°N 21,04808°E/52,272670 21,048080
Ulica Kołowa u zbiegu z Handlową i Michała Ossowskiego. Widok w stronę ul. Gościeradowskiej.
Ulica Kołowa na wysokości ul. Gościeradowskiej

Ulica Kołowa w Warszawie – jedna z ulic Targówka Mieszkaniowego biegnąca od skrzyżowania ulic św. Wincentego i Obwodowej do ulicy Prałatowskiej w parku im. Stefana Wiecheckiego „Wiecha”.

Historia

Pierwotnie była to droga gruntowa dawnej kolonii Jasiówka prowadząca od dzisiejszej ulicy św. Wincentego do Drogi Lampego (ul. Pratulińska)[1][2]. Przed I wojną światową obszar w rejonie dzisiejszego parku zajmowały podmokłe łąki i pastwiska. Zagospodarował je częściowo jeden z kolonistów Karol Lampe urządzając prywatny park z wesołym miasteczkiem i sceną estradową (Ogród/Ogrody Lampego)[3][4].

Obecna nazwa arterii pojawia się po raz pierwszy na planie Warszawy w 1919 roku[5].

W 1930 roku na Kołowej było 7 posesji[2], w 1939 roku 29[6]. Około 1932 roku na skrzyżowaniu Kołowej i Pratulińskiej wytyczono plac Horodelski, który miał być centralnym punktem dzielnicy[7]. Parcelacja i zabudowa ulicy postępowała intensywnie zwłaszcza po uruchomieniu pierwszej linii tramwajowej do cmentarza Bródnowskiego w 1933 roku[8].

W okresie powojennym rozpoczęto zagospodarowanie arterii od strony placu Horodelskiego. W 1952 roku założono Dzielnicowy Klub Sportowy "Targówek", który w 1965 roku został rozbudowany o boisko i salę sportową[9]. W latach 1953−1956 wzniesiono Dom Kultury Targówek[3]. Budowa obiektu była jednym z tematów filmu dokumentalnego Kazimierza Karabasza "Gdzie diabeł mówi dobranoc". W 1975 roku gmach zajął Teatr na Targówku (od 1987 roku Teatr Rampa)[10]. W latach 1961-1963 na obszarze pomiędzy Kołową, Pratulińską, Handlową i Tadeusza Korzona urządzono park, rozszerzany od 1996 roku i zmodernizowany w latach 2001-2002[11].

W 1977 roku arteria została przecięta dzielnicową obwodnicą, w tym okresie wzniesiono bloki mieszkalne naprzeciwko teatru i klubu sportowego[12]. W związku z powojenną przebudową Targówka zlikwidowano większość dawnej zabudowy arterii. Zachowano jedynie przedwojenny ciąg domów i kamieniczek na odcinku pomiędzy ulicami: Handlową i św. Wincentego (strona parzysta).

Przypisy

  1. ↑ Plan miasta Warszawy, Warszawa: Nakład Towarzystwa Doraźnej Pomocy Lekarskiej, 1913 [dostęp 2019-08-08].
  2. 1 2 Książka Informacyjno-Adresowa Cała Warszawa, Warszawa 1930, Dział VI s. 40.
  3. 1 2 Ryszard Szołwiński, Dzieje Bródna i okolic, [w:] Rafał Stolarski (red.), Bródno i okolice w pamiętnikach mieszkańców, wyd. 2, Warszawa 2010, s. 32-33.
  4. ↑ Maria Nawrocka, W szkole i na Targówku. Dzieje Szkoły Podstawowej nr 114 im. Jędrzeja Cierniaka, Warszawa 1998, s. 5-6.
  5. ↑ Plan Stołecznego miasta Warszawy, Warszawa: Nakład Towarzystwa Doraźnej Pomocy Lekarskiej, 1919 [dostęp 2019-08-08].
  6. ↑ Księga adresowo-gospodarcza miasta stołecznego Warszawy. Cz. 3e. Spis właścicieli domów w mieście stołecznym Warszawie, Warszawa 1939, s. 64.
  7. ↑ Plan Wielkiej Warszawy z wymienieniem wszystkich ulic miasta, Wydawnictwo HAWU, 1932 [dostęp 2019-08-08] [zarchiwizowane z adresu 2019-08-08].
  8. ↑ Jerzy Kasprzycki, Korzenie miasta. Tom 3 Praga, Warszawa: wyd. Veda, 1998, s. 81-82.
  9. ↑ Encyklopedia Warszawy, Warszawa: wyd. PWN, 1994, s. 866.
  10. ↑ Tomasz Urzykowski, Spacerownik. Nowa Praga i Targówek, „Gazeta Wyborcza”, Warszawa, 21 czerwca 2007, s. 10,12.
  11. ↑ Park im. Stefana Wiecheckiego "Wiecha" [online], zielona.um.warszawa.pl [dostęp 2019-08-08].
  12. ↑ Plan Warszawy, wyd. 4, Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1977 [dostęp 2019-08-08].
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.