Państwo | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Miasto wydzielone | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Długość |
1845 m | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Przebieg | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Mińska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Białorusi | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
53°53′49″N 27°34′17″E/53,896944 27,571389 |
Ulica Czerwonoarmijska (biał. Чырвонаармейская вуліца, Czyrwonaarmiejskaja wulica, ros. Красноармейская улица, Krasnoarmiejskaja ulica) – ulica w centrum Mińska.
Przebieg i ważne budynki
Ulica ma długość 1845 m. Zaczyna swój bieg ślepo od Prospektu Niepodległości, na wysokości Placu Październikowego. Następnie kierując się na południowy wschód, przecina ulice: Karola Marka, Kirową i Pierszamajską, dalej od zachodu dochodzi do niej ulica Zaułek Kazarmienny. Przy końcu ulicę przerywa rzeka Świsłocz. Niewielki fragment ul. Czerwonoarmijnej znajduje się także na drugim brzegu rzeki. Ulica kończy swój bieg dochodząc do ul. Smoleńskiej[1].
Historia
Do 1866 roku ulica nosiła nazwę Koszarowej, następnie – Batalionowej. W 1882 roku władze rosyjskie zmieniły jej nazwę na Skobielewską, ku czci rosyjskiego gen. Michaiła Skobielewa, bohatera wojny rosyjsko-tureckiej 1877–1878[2]. W 1918 roku znajdował się przy niej bolszewicki arsenał, który wieczorem 19 lutego tego roku został opanowany przez uzbrojone grupy Polaków związanych z Polską Organizacją Wojskową i I Korpusem Polskim. Pozwoliło to uzbroić 200 ochotników. Wydarzenie to było jednym z polskich sukcesów w czasie akcji rozbrajania wojsk bolszewickich w Mińsku i przyczyniło się do opanowania na kilka dni miasta przez polskie i białoruskie formacje wojskowe[3][4]. Od 1919 roku nosi obecną nazwę.
Przypisy
- ↑ ulica Czerwonoarmijska. Mapy Google. [dostęp 2015-06-11].
- ↑ Іван Сацукевіч: Тапанімія вуліц і плошчаў Менска ў XIX — пачатку XX ст.. philology.by, 2008-06-04. [dostęp 2015-06-11]. (biał.).
- ↑ Łatyszonek 1995 ↓, s. 75−78
- ↑ Michaluk 2010 ↓, s. 225
Bibliografia
- Oleg Łatyszonek: Białoruskie formacje wojskowe 1917–1923. Białystok: Białoruskie Towarzystwo Historyczne, 1995, s. 273. ISBN 83-903068-5-9.
- Dorota Michaluk: Białoruska Republika Ludowa 1918–1920. U podstaw białoruskiej państwowości. Toruń: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, 2010, s. 597. ISBN 978-83-231-2484-9.