Stara Praga | |||||||||||||
Ulica Mackiewicza przy ul. Targowej | |||||||||||||
Państwo | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Województwo | |||||||||||||
Miejscowość | |||||||||||||
Przebieg | |||||||||||||
| |||||||||||||
Położenie na mapie Warszawy | |||||||||||||
Położenie na mapie Polski | |||||||||||||
Położenie na mapie województwa mazowieckiego | |||||||||||||
52°14′58,7″N 21°02′41,6″E/52,249639 21,044889 |
Ulica Antoniego Mackiewicza – ulica w dzielnicy Praga-Północ w Warszawie.
Opis
Jej przebieg ustalono w roku 1933, jako drogę dojazdową do nowo wytyczonych parceli należących do Józefa Holtorffa; zachował on jedynie działkę u zbiegu z Targową, pozostałe sprzedał pod zabudowę. Nazwa ulicy funkcjonuje od 1 stycznia 1938 roku[1]. Upamiętnia powstańca styczniowego Antoniego Mackiewicza[2].
Z powodu przebiegu wzdłuż nasypu Kolei Warszawsko-Terespolskiej i kolei średnicowej ulica zyskała zabudowę tylko lewej, nieparzystej pierzei. Biegnie od ulicy Targowej i kończy się ślepo przy terenach kolejowych.
Z czterech wystawionych budynków wyróżnia się kamienica pod nr 1, zbudowana dla Józefa Holtorffa i Henryka Bieleckiego w latach 1936–1937 według projektu Bolesława Szmidta. Kamienica jest rzadkim na terenie dzielnicy przykładem późnego funkcjonalizmu. Jej dynamiczna fasada otrzymała zaokrąglony prawy narożnik, ponad którym znajduje się taras z balustradą złożoną z poziomych, grubych prętów, przeciętych elementem w kształcie litery V.
Przypisy
- ↑ Kwiryna Handke: Słownik nazewnictwa Warszawy. Warszawa: Slawistyczny Ośrodek Wydawniczy, 1998, s. 340. ISBN 83-86619-97X.
- ↑ Dorota Wilkiewicz: Ulice i uliczki naszej Pragi. Warszawa: Towarzystwo Przyjaciół Pragi, 1999, s. 62. ISBN 83-906889-2-1.
Bibliografia
- Jarosław Zieliński: Atlas dawnej architektury ulic i placów Warszawy, tom 10. Towarzystwo Opieki nad Zabytkami, s. 10. ISBN 83-88372-28-9.
- Dorota Wilkiewicz: Ulice i uliczki naszej Pragi. Warszawa: Towarzystwo Przyjaciół Pragi, 1999, s. 62. ISBN 83-906889-2-1.