Uldin (Uldis, Uldyn, Uldys, Huldin) – wódz Hunów (? - ok. 410)^[1], pierwszy Hun znany z imienia^[2][3].

W 400 roku Uldin był wodzem Hunów w Alföld i Muntenii^[4]. Gdy zbuntowany magister militum praesentalis Gainas, na czele armii Gotów zbiegł za Dunaj, Uldin w krótkiej, ale krwawej, kampanii pokonał go. Gainas poległ^[2], a jego głowę Uldin odesłał do Konstantynopola^[5]. W 401 r. Uldin zawarł przymierze z cesarstwem wschodniorzymskim^[5][6]. Zimą 405/406 Hunowie pod jego wodzą najechali Bałkany^[7].

W 406 r. Uldin zawarł przymierze z zachodniorzymskim wodzem Stylichonem, który od końca poprzedniego roku mierzył się z inwazją przeważających sił gockich^[6][8]. Uldin pomógł Rzymianom pokonać pod Faesulae w Italii wojska Radagajsa, który został pojmany i stracony^[6][9].

W 408 r. Hunowie najechali Trację^[10]. Uldin zdobył twierdzę Castra Martis^[5] i kontynuował najazdy na Trację^[3]. W trakcie negocjacji pokojowych Rzymianom udało się przeciągnąć na swoją stronę wiele z dowodzonych przez niego oddziałów^[3][11]. Sam Uldin z trudnością zdołał uciec na północny brzeg Dunaju^[3][5]. Po poniesionej w 408 r. porażce nie ma o nim dalszych informacji^[5] – prawdopodobnie przestał być wodzem Hunów^[12].

Przypisy

Bibliografia

• Otto J. Maenchen-Helfen: The World of the Huns. Studies in their history and culture. ed. by Max Knight. University of California Press, 1973. ISBN 0-520-01596-7. (ang.).
• Denis Sinor: The Cambridge history of early Inner Asia. Cambridge, UK: Cambridge University Press, 1990. ISBN 0-521-24304-1. (ang.).
• Edward Arthur Thompson: Hunowie. (przeł.) Bogumiła Malarecka. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 2015. ISBN 978-83-06-03362-5. (pol.).